Maszyna ekstrudera to kompletny system do ciągłego przetwarzania tworzyw sztucznych i innych lepkich materiałów, obejmujący nie tylko podstawową jednostkę ekstrudera, ale także wszystkie niezbędne urządzenia obwodowe umożliwiające przekształcenie surowca w gotowy produkt. W jej centrum znajduje się właściwy ekstruder, składający się z silnika, przekładni, śruby i korpusu (bani), którego zadaniem jest plastyczne roztopienie i pompowanie materiału. Jednak termin „maszyna” oznacza bardziej zintegrowane urządzenie. Zazwyczaj rozpoczyna się ono od elementów górnych strumienia, takich jak zbiorniki magazynowe materiału, ładownice próżniowe i suszarki dehydratacyjne, które zapewniają stały i suchy dopływ surowca do komory zasypowej ekstrudera. Roztopiony polimer jest następnie kształtowany przez formę (głowicę), kluczowe i specjalnie wykonane narzędzie, które określa geometrię przekroju poprzecznego produktu. Bezpośrednio po formie przejmuje ją wyposażenie dolnego strumienia: urządzenie kalibrujące (często wykorzystujące chłodzenie wodne i próżnię) do utrwalenia kształtu, zbiornik chłodniczy do ukończenia procesu chłodzenia, wciągarka lub napinacz zapewniający napięcie i ciąg produktu oraz na końcu nożyce lub nawijarka pakujące produkt w odpowiednich długościach. Całą maszyną zarządza scentralizowany system sterowania, który synchronizuje prędkości śruby ekstrudera, wciągarki i nożyc, a także monitoruje i kontroluje temperatury i ciśnienia w całym układzie. Skuteczność maszyny ekstrudera ocenia się na podstawie jej ogólnej stabilności, szybkości produkcji oraz zdolności do wytwarzania produktu o spójnych wymiarach, wyglądzie i właściwościach fizycznych, co czyni ją złożonym i kapitałochłonnym środkiem produkcji.