Ekstruder polimerowy to podstawowe urządzenie przemysłowe przeznaczone do ciągłego przetwarzania i formowania termoplastycznych i termoutwardzalnych materiałów polimerowych. Działa na zasadzie przekształcania stałego żywicy polimerowej, zazwyczaj w postaci granulek lub proszku, w jednorodny, podciśnieniowy stop, który następnie jest wtłaczany przez kształtowaną szczelinę zwaną matrycą, tworząc ciągły produkt o stałym przekroju poprzecznym. Podstawą urządzenia jest śruba obracająca się w ogrzewanym cylindrze, odpowiedzialna za kolejne funkcje: dozowanie, zagęszczanie, plastifikację, topnienie, mieszanie, odgazowanie i dawkowanie polimeru. Konstrukcja tej śruby jest wysoce specjalistyczna i różni się znacznie w zależności od reologii konkretnego polimeru; na przykład śruba przeznaczona do przetwarzania krystalicznego poliamidu 66 (PA66) używanego w przerwach termicznych będzie znacznie różnić się od śruby stosowanej do bezpostaciowego PCW. Ekstrudery polimerowe klasyfikuje się głównie według liczby śrub: jednośrubowe są powszechne ze względu na swoją prostotę i opłacalność w ekstruzji profili i płyt, natomiast dwuśrubowe oferują lepsze mieszanie i są preferowane przy kompoundowaniu materiałów wypełnionych lub przetwarzaniu polimerów wrażliwych na ciepło. Wydajność ekstrudera polimerowego ocenia się na podstawie jego zdolności do dostarczania stabilnego, jednorodnego stopu przy stałym ciśnieniu i temperaturze, które są warunkiem niezbędnym do osiągnięcia stabilności wymiarowej oraz określonych właściwości mechanicznych w końcowym produkcie ekstrudowanym. Jest to główny element większego systemu obejmującego jednostki transportu materiału wstępnego oraz chłodzenia, ciągnienia i cięcia na końcu linii, co czyni go nieodzownym narzędziem w produkcji szerokiej gamy produktów, od prostych wykończeń plastikowych po złożone profile inżynierskie kluczowe dla współczesnej budownictwa i przemysłu.