Materiały poliamidowe i nylonowe: przewodnik po zastosowaniach PA66

Związek między «poliolem a poliamidem» to związek instancji szczególnej wobec kategorii ogólnej. Poliamid to ogólna rodzina chemiczna polimerów połączonych wiązaniami amidowymi w ich głównym łańcuchu. Nylon jest dominującą i najbardziej znaną podkategorią alifatycznych poliamidów. Z praktycznego punktu widzenia, w wielu kontekstach inżynieryjnych i produkcyjnych, te terminy są używane zamiennie, szczególnie w odniesieniu do powszechnych typów takich jak PA6 i PA66. Niemniej jednak subtelne różnice nadal istnieją. «Poliamid» to bardziej naukowo precyzyjny termin, obejmujący szerszy zakres materiałów poza klasycznymi nylonami. Obejmuje to półaromatyczne poliamidy (PPA), które charakteryzują się wyższą odpornością na ciepło i chemikalia, poliftalamidy, a także poliamidy pochodzenia biologicznego, takie jak PA11 i PA12, uzyskiwane z oleju rzepakowego. Gdy specjalista używa określenia «poliamid», często oznacza to skupienie się na podstawowych właściwościach materiałowych i szerszym rozważeniu dostępnych typów chemicznych. Gdy mówi się «nylon», zwykle ma się na myśli najczęstsze, tradycyjne typy alifatyczne oraz dobrze znane zachowanie tych materiałów. Oba rodzaje cechuje zestaw wspólnych cech: wysoka wytrzymałość mechaniczna i odporność na pękanie, doskonała odporność na ścieranie, dobra wytrzymałość zmęczeniowa oraz skłonność do pochłaniania wilgoci. Taka higroskopijność jest kluczowym czynnikiem projektowym, ponieważ plastyfikuje materiał, zwiększając jego odporność na pękanie, ale zmniejszając sztywność i stabilność wymiarową. Wybór między różnymi poliamidami, w tym różnymi nylonami, polega na równoważeniu właściwości takich jak temperatura topnienia, pochłanianie wilgoci, odporność chemiczna i koszt, w zależności od wymagań konkretnego zastosowania, czy to będzie koło zębate samochodowe, złącze elektryczne, czy włókno o wysokiej wydajności.