“Naylon, poliamiddir” ifadesi kimyasal açıdan doğrudur çünkü Naylon, daha geniş poliamid ailesine ait olan sentetik polimerlerin belirli bir grubunun yaygın ticari adıdır. "Poliamid" terimi, moleküler yapılarında tekrar eden özellikler olarak amit gruplarının (-CO-NH-) bulunduğu polimer sınıflarını tanımlar. Bu amit grupları kondensasyon reaksiyonları sonucu oluşur ve ortaya çıkan güçlü intermoleküler hidrojen bağı, bu malzemelerin karakteristik yüksek mukavemeti, tokluğu ve termal direncinden sorumludur. DuPont, 1930'larda ilk sentetik poliamidi geliştirdiğinde bunu "Naylon" adıyla markaladı ve bu isim o kadar yaygın hale geldi ki artık sıklıkla jenerik olarak kullanılmaktadır. Bu nedenle tüm naylonlar poliamid olmakla birlikte, tüm poliamidler mutlaka naylon denmez; örneğin özel ya da aromatik poliamidler başka isimlerle anılabilir. En yaygın türleri Naylon 6 (Poliamid 6) ve Naylon 66 (Poliamid 66)'dır ve buradaki sayılar kimyasal sentezlerini belirtir. Naylon 6, kaprolaktamın halka açılım polimerizasyonu ile üretilir ve tekrarlayan birimde 6 karbon atomu bulunan bir polimer oluşturur. Buna karşılık Naylon 66, hekzametilendiamin (6 karbon atomu) ve adipik asit (6 karbon atomu) arasında gerçekleşen polikondenzasyon reaksiyonuyla sentezlenir; bu yüzden '66' etiketlemesi kullanılır. Bu yapısal fark, farklı özellikleri beraberinde getirir: Naylon 66 genellikle daha yüksek erime noktasına ve daha iyi termal özelliklere sahiptir, buna karşılık Naylon 6 genellikle daha iyi darbe direnci ve işlenebilirliğe sahiptir. Naylonun poliamidin bir alt kümesi olduğunu anlamak, mühendisler ve tasarımcılar için temel öneme sahiptir çünkü tekstil liflerinden yüksek mukavemetli mühendislik bileşenlerine kadar çeşitli uygulamalarda performansını belirleyen yaygın bir ticari isim ile altında yatan malzeme bilimi arasındaki ilişkiyi açıklığa kavuşturur.