Een extrudermachine is een volledig systeem voor de continue verwerking van kunststoffen en andere viskeuze materialen, en omvat niet alleen de kernextruderunit, maar ook alle benodigde randapparatuur om grondstof om te zetten in een eindproduct. In het hart van het systeem bevindt zich de extruder zelf, samengesteld uit een motor, versnellingsbak, schroef en cilinder, die ervoor zorgt dat het materiaal wordt geplastificeerd en verpompt. De term "machine" impliceert echter een meer geïntegreerde opzet. Deze opzet begint doorgaans met componenten stroomopwaarts, zoals opslagsilos, vacuümladers en ontvochtigende drogers, die zorgen voor een constante en droge toevoer naar de extruderhop. Het gesmolten polymeer wordt vervolgens gevormd door een matrijs, een kritiek en op maat gemaakt gereedschap dat de dwarsdoorsnede van het product bepaalt. Direct na de matrijs neemt de apparatuur stroomafwaarts het over: een kalibreerinrichting (vaak met behulp van vacuüm en waterkoeling) om de vorm te stabiliseren, een koeltank om het koelproces te voltooien, een aandrijfrol of trekker om spanning te creëren en het product voort te trekken, en tot slot een snijder of wikkelaar om het product op lengte af te leveren. De gehele machine wordt bestuurd door een gecentraliseerd controlesysteem dat de snelheden van de extruderschroef, aandrijfrol en snijder synchroniseert, en tegelijkertijd de temperaturen en drukken langs de hele lijn bewaakt en regelt. De effectiviteit van een extrudermachine wordt bepaald door de algehele stabiliteit, productiesnelheid en het vermogen om een product te produceren met consistente afmetingen, uiterlijk en fysische eigenschappen, waardoor het een complex en kapitaalintensief productiemiddel is.