Polyamid sentetik polimerler, ticari olarak Naylon olarak bilinir ve moleküler yapılarında tekrarlayan amit gruplarının (-CO-NH-) bulunduğu yüksek performanslı termoplastikler grubunu oluşturur. Bu amit grubu, kuvvetli intermoleküler hidrojen bağlarını sağlar ve bu da yüksek mekanik mukavemet, tokluk ve nispeten yüksek erime noktası gibi temel özellikleri kazandırır. İki ana ticari tür vardır: kaprolaktamın halka açılır polimerizasyonuyla üretilen Poliamid 6 (Nylon 6) ve hekzametilendiamin ile adipik asitin polikondenzasyonuyla sentezlenen Poliamid 66 (Nylon 66). Sayısal sonek, başlangıçtaki diamin ve dibazik asitlerdeki karbon atomlarının sayısını gösterir. Bu yapısal fark, PA66'nın daha yüksek erime noktasına ve daha iyi termal özelliklere sahip olmasını sağlarken, PA6 genellikle daha iyi darbe direnci ve işlenebilirlik sunar. Bunların ötesinde, esnekliği ve düşük nem emilimiyle bilinen PA 11 ve PA 12 (yenilenebilir hint yağından elde edilir) ve daha yüksek termal ve kimyasal direnç sağlayan yarı aromatik poliamidler (PPA) gibi diğer önemli varyantlar da bulunur. Tüm poliamidlerin temel özellikleri arasında mükemmel aşınma direnci, hidrokarbonlara ve yağlara karşı iyi kimyasal direnç ve düşük sürtünme katsayısı yer alır. Belirgin bir özelliği ise higroskopik yapılarıdır; atmosferden nem emerler ve bu durum plastikleştirici görevi görerek tokluğu ve darbe dayanımını artırırken, sertliği ve boyutsal stabiliteyi azaltır. Bu nem duyarlığı, eriyik halde işleme öncesinde dikkatli kurutma gerektirir. Sentezleri ve çok yönlü özellikleri sayesinde poliamidler, tekstil liflerinden otomotiv, elektronik ve tüketici ürünlerindeki mühendislik bileşenlerine kadar çok çeşitli uygulamalarda vazgeçilmez hale gelmiştir.