"Naylon ve poliamid" arasındaki ilişki, özel örnek ile genel kategori arasındaki ilişkiye bir örnektir. Poliamid, ana zincirlerinde amit bağıyla birbirine bağlı polimerlerin oluşturduğu genel kimyasal aileyi ifade eder. Naylon ise alifatik poliamidlerin en yaygın ve en ünlü alt kategorisidir. Pratik açıdan bakıldığında, mühendislik ve üretim alanlarında bu terimler sıklıkla birbirinin yerine kullanılır, özellikle PA6 ve PA66 gibi yaygın türlerden bahsedildiğinde. Ancak ince farklar hâlâ geçerlidir. "Poliamid", klasik naylonların ötesinde daha geniş bir malzeme yelpazesini kapsayan daha bilimsel ve doğru bir terimdir. Bu kapsam; daha yüksek ısıya ve kimyasal dirence sahip yarı aromatik poliamidleri (PPA), politftalamidleri ve hindistan cevizi yağından elde edilen PA11 ve PA12 gibi biyotabanlı poliamidleri de içerir. Bir uzman "poliamid" terimini kullandığında, genellikle temel malzeme özelliklerine odaklanıldığını ve mevcut kimyasal türlerin daha geniş bir şekilde değerlendirildiğini ima eder. "Naylon" denildiğinde ise genellikle en yaygın, geleneksel alifatik türler ve bunların iyi bilinen davranışları akla gelir. Her ikisi de yüksek mekanik dayanım ve tokluk, mükemmel aşınma direnci, iyi yorulma dayanımı ve nem emme eğilimi gibi tanımlayıcı özellikleri paylaşır. Bu higroskopik yapı, tasarım açısından kritik bir faktördür çünkü malzemeyi plastikleştirerek tokluğu artırırken sertliği ve boyutsal stabiliteyi düşürür. Otomotiv dişlisi, elektrik konektörü veya yüksek performanslı bir elyaf gibi belirli bir uygulamanın gereksinimleriyle dengelenmesi gereken erime noktası, nem emme, kimyasal direnç ve maliyet gibi özellikleri göz önünde bulundurarak farklı poliamidler -çeşitli naylonlar dahil- arasında seçim yapılır.