Poliamid malzeme, yüksek performanslı mühendislik termoplastiklerinin bir sınıfı olarak, zorlu uygulamalara uygun kılacak benzersiz özelliklere sahip güçlü amit bağı omurgası ile tanımlanır. Bu zincirler arasındaki güçlü intermoleküler hidrojen bağları, yüksek çekme mukavemeti, mükemmel darbe dayanımı ve darbeye karşı iyi direnç sağlar. Bu malzeme yarı kristal yapılıdır ve bu durum hidrokarbonlara, yağlara ve çözücülere karşı iyi kimyasal direncini artırır; ancak aynı zamanda kuvvetli asitler ve oksitleyici ajanlar tarafından saldırıya uğramasına neden olur. Standart alifatik poliamidlerin (PA6 ve PA66 gibi) belirleyici özelliklerinden biri higroskopik doğalarıdır; çevrelerinden suyu emerler ve bu durum mekanik ve boyutsal özelliklerini önemli ölçüde etkiler. Emilen bu nem, darbe dayanımını ve tokluğu artırmak için bir plastikleştirici görevi görürken aynı zamanda sertliği, mukavemeti ve boyutsal stabiliteyi azaltır. Bu da performans testleri için dikkatli iklimlendirme gerektirir ve serviste oluşabilecek boyutsal değişimleri hesaba katmak üzere hassas mühendislik tasarımı gereklidir. Poliamid malzemeler nispeten yüksek erime noktasına sahiptir (örneğin PA6 için yaklaşık 220°C, PA66 için yaklaşık 260°C) ve bu sayede yüksek sıcaklıklı ortamlarda kullanılabilirler. Enjeksiyon kalıplama, ekstrüzyon ve enjeksiyon üfleme gibi çeşitli yöntemlerle işlenebilirler. Bu malzeme grubu standart naylonlardan, daha yüksek sertlik ve ısı dayanımı sağlayan cam veya mineral dolgulu kompozitlere ve üstün termal ve kimyasal performans sunan gelişmiş yarı aromatik tiplere (PPA) kadar çeşitlilik gösterir. Bu esneklik, poliamid malzemeyi otomotiv, elektrik ve elektronik, tüketici ürünleri ve endüstriyel makine sektörlerinde temel bir malzeme haline getirmiştir.