Pohimi "niloni është poliamid" është kimikisht i saktë, pasi Niloni është emri komercial i zakonshëm për një grup të caktuar polimerësh sintetikë që i takojnë familjes më të gjerë të poliamideve. Termi "poliamid" përcakton një klasë polimerësh të karakterizuar nga prania e grupeve amid (-CO-NH-) si tipare të rëndomta në skelatin molekular të tyre. Këto grupe amid formohen përmes reaksioneve të kondensimit, dhe lidhja e fortë ndërmolekulore me hidrogjen që rezulton është përgjegjëse për forcinë e lartë karakteristike, fortësinë dhe rezistencën termike të këtyre materialeve. Kur DuPont zhvilloi poliamidin e parë sintetik në vitet 1930, e markua atë si "Nilon", një emër që u bë kaq i përhapur sa tani përdoret shpesh në mënyrë gjenerike. Prandaj, të gjitha nilonet janë poliamide, por jo të gjitha poliamidet quhen domosdoshmërisht nilon; për shembull, poliamidet speciale ose aromatike mund të referohen me emra të tjerë. Llojet më të zakonshme janë Nylon 6 (Poliamid 6) dhe Nylon 66 (Poliamid 66), ku numrat tregojnë sintezën kimike të tyre. Nylon 6 prodhohet përmes polimerizimit me hapje unaze të kaprolaktamit, duke rezultuar një polimer ku njësia e përsëritur ka 6 atome karboni. Nylon 66, nga ana tjetër, sintetizohet përmes polikondensimit të heksametilendiaminit (6 atome karboni) dhe acidit adipik (6 atome karboni), kështu që vjen edhe emërtimi '66'. Ky ndryshim strukturor i jep veti të dallueshme: Nylon 66 në përgjithësi ka një pikë shkrirjeje më të lartë dhe veti termike më të mira, ndërsa Nylon 6 shpesh tregon rezistencë më të mirë ndaj goditjeve dhe mundësi më të mira përpunimi. Kuptimi se niloni është një nënbashkësi e poliamideve është themelor për inxhinierët dhe dizajnerët, pasi qartëson marrëdhënien midis një emri tregtar të përhapur dhe shkencës së materialit bazë që përcakton performancën e tij në aplikime që variojnë nga fibrat dhe tekstilet deri te pjesët inxhinierike me forcë të lartë.