Përzierjet e poliesterit dhe poliamidit për prerje termike me performancë të lartë

Termi "Poliestër Poliamid" mund të referohet në dy koncepte materiale të dallueshme, të cilat përfaqësojnë sisteme të avancuara polimerike. Së pari, mund të përshkruajë një klasë specifike kopolimerash ose përzierje polimerike që përfshijnë kimikisht lidhje esteri (-CO-O-) dhe amidike (-CO-NH-) brenda zinxhirëve të tyre kryesore. Këto materiale janë të inxhinierizuara për të arritur një profil unik vetish që nxjerr në pah avantazhet e të dy familjeve të polimereve. Grupet ester mund të kontribuojnë në stabilizim më të mirë hidrolitik, rezistencë më të mirë ndaj rrezeve UV dhe thithje më të ulët të lagështisë krahasuar me poliamidet standarde, ndërsa grupet amidike mbajnë fortësi të lartë, qëndrueshmëri dhe rezistencë termike. Këto kopolimere zhvillohen shpesh për aplikime specializuar, veçanërisht aty ku kufizimet e poliamideve të pastër (p.sh., thithja e lartë e lagështisë) janë një problem. Së dyti, dhe më shpesh në kontekstin industrial, "Poliestër Poliamid" mund të tregojë një përzierje fizike të poliestereve të veçantë (p.sh., PBT, PET) dhe poliamideve (p.sh., PA6, PA66). Krijimi i një përzierjeje të dobishme është i vështirë për shkak të pamixibilitetit të brendshëm të këtyre polimereve, gjë që mund të çojë në ndarje faze dhe veti mekanike të dobëta. Prandaj, kompatibilizatorët janë të domosdoshëm për të krijuar një morfologji të qëndrueshme dhe për të siguruar një bashkëngjitje të mirë midis fazave. Qëllimi i kësaj përzierjeje është zakonisht zvogëlimi i kostove të materialeve të para, përmirësimi i disa karakteristikave siq është rezistenca ndaj kimikateve, ose përshtatja e vetive për një aplikim specifik që asnjë nga polimerët nuk mund ta plotësojë optimalisht vetëm. Në të dy interpretimet, këto janë materiale të avancuara që gjenden zakonisht në sektorë të kërkuar si pjesët automobilistike nën kapakun e motorit, sistemet elektrike dhe pjesët industriale specializuar.