Projektowanie form jest kluczową dziedziną inżynierii w procesie wtryskiwania, szczególnie dla wysokowydajnych termoplastyków takich jak poliamid 66 (PA66) i jego wersji wzmocnionych szkłem. Obejmuje ono systematyczne planowanie geometrii formy, układów chłodzenia, układów wlewu, odpowietrzenia oraz mechanizmów wyjmowania, aby zapewnić jakość wyrobu, efektywność produkcji i długotrwałość formy. Dla materiałów takich jak PA66 z 25% włókna szklanego (GF25), projektanci muszą uwzględnić ścieralny charakter włókien, co wymaga stosowania odpornych na zużycie materiałów, takich jak stali hartowanych (np. H13) lub powłok powierzchniowych minimalizujących erozję. Projekt wlewów – czy to punktowych, podwodnych, czy z gorącym kanałem – wpływa na orientację włókien i linie spoiennicze, co z kolei ma wpływ na właściwości mechaniczne, takie jak wytrzymałość na rozciąganie i odporność na uderzenia. Kanały chłodzenia należy zoptymalizować, aby skutecznie zarządzać przewodnością cieplną i zapobiegać odkształceniom, ponieważ PA66 GF25 ma temperaturę topnienia około 260°C oraz zalecaną temperaturę formy w zakresie 80–120°C. Zachowanie skurczu, zwykle 0,2–0,5% w kierunku przepływu i 0,5–0,8% prostopadle do przepływu, wynikające z wzmocnienia włóknem, wymaga precyzyjnych nadmiarów wymiarowych. Systemy wyjmowania powinny zapobiegać uszkodzeniom wyrobu, wykorzystując płyty wybijakowe lub pomocnicze wydmuchiwania powietrzem w przypadku złożonych geometrii. Odpowietrzenie jest niezbędne do eliminacji puzyrek powietrza i przypaleń, często stosuje się mikrowentyle lub wkładki porowate. Zaawansowane narzędzia symulacyjne pomagają przewidywać przepływ, chłodzenie i integralność strukturalną, redukując liczbę prób. W branżach takich jak motoryzacja i lotnictwo, projektowanie form musi odpowiadać potrzebom produkcji seryjnej oraz standardom regulacyjnym, co podkreśla konieczność współpracy między materiałoznawcami a inżynierami w celu rozwiązania wyzwań związanych z zachowaniem anizotropowym i stabilnością termiczną. Ostatecznie holistyczne podejście integrujące właściwości materiału, parametry procesowe i wymagania użytkowe jest kluczowe dla osiągnięcia spójnej wydajności i opłacalności wytwarzanych elementów.