Een thermische onderbrekingsprofiel is een gespecialiseerd technisch ontworpen component, meestal een geëxtrudeerd polymeerprofiel, dat bedoeld is om in een metalen constructie te worden verwerkt — over het algemeen ramen, deuren, gordijngevels en structurele beugels van aluminium of staal — om warmteoverdracht sterk te verminderen. Het fungeert als het kernelement voor isolatie binnen een systeem met thermische onderbreking, waarbij de binnen- en buitenzijde van het metaal fysiek worden gescheiden om een barrière met lage warmtegeleidbaarheid te vormen. De meest geavanceerde en veelgevraagde thermische onderbrekingsprofielen zijn vervaardigd uit glasvezelversterkt polyamide 66 (PA66 GF25 of GF30), een materiaal dat wordt gekozen vanwege de optimale combinatie van lage warmtegeleidbaarheid (ongeveer 0,28-0,32 W/m·K) en hoge mechanische weerstand, inclusief druk- en afschuifweerstand, om bestand te zijn tegen de belastingen van de metalen bekleding en structurele krachten. De geometrie van het profiel is zorgvuldig ontworpen, niet alleen voor thermische prestaties maar ook voor mechanische koppeling met het metaal. Bij aluminiumsystemen wordt dit vaak bereikt via het "gieten en doorslijpen"-proces, waarbij het polyamide in een groef van het aluminiumprofiel wordt gegoten en daarna een verbindende aluminium strook wordt verwijderd, of via een "inrollen"-methode waarbij het metaal mechanisch over het polymeerprofiel wordt vastgeklemd. De prestaties van een thermische onderbrekingsprofiel worden gemeten aan de hand van de mate waarin het de lineaire warmtedoorlatendheid (Psi-waarde) van de gehele constructie verlaagt, wat direct bijdraagt aan een lagere U-waarde van het raam of de deur. Naast energie-efficiëntie voorkomt het condensvorming op de binnenzijde van de kozijnen, verbetert het het comfort voor gebruikers door hogere oppervlaktetemperaturen te behouden, en is het essentieel om strenge internationale bouwvoorschriften en duurzaamheidscertificeringen zoals Passive House, LEED en BREEAM te halen. Het ontwerp, de materiaalkeuze en de precisie bij de productie van het thermische onderbrekingsprofiel zijn daarom van cruciaal belang voor het slagen van elk hoogwaardige beglazing of gebouwomhulsel-systeem.