De term "laserprintmachine" in een industriële context verwijst vrijwel altijd naar systemen die laser-technologie gebruiken voor het markeren, graveren of coderen, en dient niet verward te worden met kantoormatige laserprinters die toner gebruiken. Dit zijn robuuste, precisie-engineerde systemen die bedoeld zijn voor permanente productidentificatie in de productie. Het kernprincipe houdt in dat een gefocust laserstraal een microscopisch dunne laag materiaal verandert of verwijdert, waardoor een permanent, hoogcontrastrijk markering ontstaat. De technologie binnenin kan gebaseerd zijn op fiber-, CO2- of UV-lasers, elk geschikt voor verschillende materialen. Fiberlasers presteren uitstekend op metalen en veel soorten kunststof, CO2-lasers zijn ideaal voor organische materialen zoals hout, glas en verpakkingen op basis van papier, en UV-lasers worden gebruikt voor warmtegevoelige materialen zoals bepaalde kunststoffen en halfgeleiders waarbij een "koude" markering vereist is. Deze machines worden gewaardeerd om hun veelzijdigheid, snelheid en de duurzaamheid van de markering. Ze elimineren de noodzaak aan verbruiksartikelen zoals inkt, labels of stempels, wat de operationele kosten op lange termijn verlaagt en milieuvervuiling door afval vermijdt. In een productieomgeving kan een laserprintmachine worden gebruikt om serienummers op elektronische componenten, vervaldatums op farmaceutische verpakkingen of logo's op promotionele artikelen aan te brengen. Voor een producent van architectonische aluminiumsystemen zou zo'n machine onmisbaar zijn om unieke identificatiecodes rechtstreeks op elk profiel aan te brengen, zodat volledige traceerbaarheid wordt gewaarborgd vanaf de fabricagefabriek tot aan het specifieke bouwproject, waardoor het supply chain management en de kwaliteitsborging worden verbeterd.