In de context van industriële productie en onderdeelidentificatie is de term "laserprinter" een gebruikelijke, maar vaak misleidende afkorting voor een lasersysteem voor markering of gravering. Het is van cruciaal belang dit te onderscheiden van de kantoormatige laserprinter die tonerpoeder en warmte gebruikt om een afbeelding op papier te fixeren. Een industriële laserprinter gebruikt een hoogvermogen laserstraal als gereedschap om het oppervlak van een materiaal fysiek te veranderen, waardoor een permanente markering ontstaat. Dit proces vereist geen verbruiksartikelen zoals inkt of toner, wat een aanzienlijk operationeel voordeel is. De technologie is gebaseerd op de interactie tussen het laserlicht en het materiaal, wat kan resulteren in graveren (materiaalafname), gloeien (een kleurverandering op metalen), schuimen (op kunststoffen) of carbonisatie (op organische materialen). Deze systemen zijn gebouwd voor duurzaamheid en precisie, en kunnen markeren op metalen, kunststoffen, keramiek, glas en meer. Ze worden aangestuurd door geavanceerde software die het mogelijk maakt om sequentiële nummers, datumcodes en complexe logo's met uiterste nauwkeurigheid te creëren. Voor een bedrijf dat zijn producten moet markeren—bijvoorbeeld een fabrikant van thermische onderbrekingsprofielen die batchnummers rechtstreeks op het polymeer moet aanbrengen—biedt een industriële laserprinter een permanente, kosteneffectieve en schone oplossing die ervoor zorgt dat essentiële informatie intact blijft tijdens transport, installatie en de levensduur van het product, en daarmee cruciale traceerbaarheids- en kwaliteitscontrole-initiatieven ondersteunt.