Պոլիամիդային նյութը, որպես բարձր կատարողական ունեցող ինժեներական թերմոպլաստիկների դաս, սահմանվում է իր հզոր ամիդային կապի շղթայով, որը տալիս է նյութին յուրահատուկ հատկություններ՝ դարձնելով այն հարմար պահանջկոտ կիրառությունների համար: Այս շղթաների միջև առկա ուժեղ միջմոլեկուլային ջրածնային կապերի շնորհիվ նյութն ունի բարձր ձգման դիմադրություն, հիանալի կայունություն, ինչպես նաև լավ դիմադրություն հարվածին և մաշմանը: Նյութը կիսաբյուրեղային է, ինչը նպաստում է դրա լավ քիմիական դիմադրությանը՝ հատկապես հիդրոկարբոնների, յուղերի և լուծիչների նկատմամբ, սակայն նաև դարձնում է այն խոցելի ուժեղ թթուների և օքսիդիչ նյութերի հարձակումների նկատմամբ: Շատ ստանդարտ ալիֆատիկ պոլիամիդների (օրինակ՝ PA6 և PA66) հատկանիշն այն է, որ նրանք հիգրոսկոպիկ են՝ շրջակա միջավայրից կլանում են ջուր, ինչը զգալիորեն ազդում է նրանց մեխանիկական և չափային հատկությունների վրա: Չնայած կլանված խոնավությունը որպես պլաստիկացնող նյութ է հանդես գալիս՝ բարելավելով կայունությունն ու հարվածային դիմադրությունը, միաժամանակ նվազեցնում է կոշտությունը, ամրությունը և չափային կայունությունը: Սա պահանջում է հատուկ պայմաններ ստեղծել կատարողականի փորձարկման համար և ճշգրիտ ինժեներական նախագծում՝ հաշվի առնելով ծառայության ընթացքում հնարավոր չափային փոփոխությունները: Պոլիամիդային նյութերն ունեն համեմատաբար բարձր հալման ջերմաստիճան (օրինակ՝ ~220°C PA6-ի համար, ~260°C PA66-ի համար), ինչը թույլ է տալիս դրանց աշխատել բարձր ջերմաստիճանների պայմաններում: Դրանք կարող են մշակվել տարբեր եղանակներով, ներառյալ ներարկման ձուլում, էքստրուդիրում և փողավորման ձուլում: Պոլիամիդների ընտանիքը շատ տարատեսակ է՝ սկսած ստանդարտ նայլոններից մինչև ապակու կամ հանքային լցանյութերով լցված կոմպոզիտներ՝ բարձրացված կոշտությամբ և ջերմային դեֆորմացման ջերմաստիճանով, ինչպես նաև առաջադեմ կիսաարոմատիկ տեսակներ (PPA)՝ գերազանց ջերմային և քիմիական կատարողականությամբ: Այս բազմակողմանիությունը պոլիամիդային նյութը դարձնում է հիմնարար նշանակություն ունեցող նյութ ավտոմոբիլային, էլեկտրական և էլեկտրոնային, սպառողական ապրանքների և արդյունաբերական սարքավորումների ոլորտներում: