Izolacja termiczna z przerwą termiczną oznacza specjalnie dobrane materiały i metodologię projektowania służącą tworzeniu bariery termicznej wewnątrz inaczej wysoce przewodzących elementów konstrukcyjnych, szczególnie w metalowych komponentach budowlanych, takich jak okna, drzwi czy połączenia strukturalne. Jej główna funkcja polega na drastycznym ograniczeniu mostków termicznych – zjawiska, w którym ciepło swobodnie przepływa przez przewodzącą ścieżkę, powodując marnotrawstwo energii oraz powstawanie zimnych stref. Ta izolacja nie jest materiałem wypełniającym całą objętość, lecz strategicznie umieszczonym, ciągłym elementem o niskiej przewodności cieplnej, który fizycznie oddziela wewnętrzną i zewnętrzną część profilu metalowego. Najczęściej stosowanymi i najefektywniejszymi materiałami są sztywne polimery o wysokiej wytrzymałości, szczególnie poliamid wzmocniony włóknem szklanym (np. PA66 GF25/30), które oferują optymalny poziom niskiego współczynnika przewodzenia ciepła (~0,3 W/m·K) oraz wysoką wytrzymałość mechaniczną niezbędną do przenoszenia sił ścinających i ściskających od blachy metalowej oraz obciążeń konstrukcyjnych. Skuteczność izolacji termicznej z przerwą termiczną określa się poprzez współczynnik przenikania ciepła (wartość Ψ, Psi-value), który mierzy liniowe straty ciepła w miejscu połączenia. Skuteczna izolacja termiczna musi zachowywać swoje właściwości przez dziesięciolecia, co wymaga doskonałej odporności na pełzanie pod długotrwałym obciążeniem, cykliczne zmiany temperatury, degradację UV (jeśli wystawiona na działanie promieniowania) oraz pochłanianie wilgoci. Proces produkcyjny, zwykle precyzyjna ekstruzja uzupełniona techniką zalewania i usunięcia mostka (pour-and-debridge) dla aluminiowych okien, ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia szczelnego, bezdefektowego i trwałego połączenia izolacji z metalem. Specjalistyczna ta forma izolacji stanowi fundament wysokowydajnych powłok budynkowych, bezpośrednio przyczyniając się do obniżenia rachunków za energię, poprawy komfortu użytkowników dzięki podniesieniu temperatury wewnętrznych powierzchni, eliminacji kondensacji pary wodnej oraz spełnienia coraz surowszych międzynarodowych norm energetycznych i standardów zrównoważonego budownictwa.