Rynek jednowirnikowych pras do wytłaczania oferowanych w sprzedaży obejmuje różnorodny zakres urządzeń – od podstawowych modeli laboratoryjnych po zaawansowane systemy produkcyjne, a kryteria wyboru wykraczają daleko poza początkową cenę zakupu i obejmują efektywność działania, wymagania konserwacyjne oraz kompatybilność z zamierzonymi materiałami. Kluczowe specyfikacje to średnica wrzeciona (od 19 mm dla badań i rozwoju po 150 mm i więcej dla produkcji o dużej skali), stosunek długości do średnicy (zwykle 24:1 do 36:1 dla różnych procesów), moc napędu oraz maksymalna wydajność. Jakość wykonania ma podstawowy wpływ na długoterminową wydajność; wysokiej klasy maszyny są wyposażone w cylindry bimetaliczne odporno na zużycie, nawęglane lub dwukanałowo hartowane wrzeciona oraz przekładnie ciężkiej serii zaprojektowane do pracy ciągłej. Nowoczesne prasy do wytłaczania są wyposażone w zaawansowane systemy sterowania z interfejsami PLC, zarządzaniem recepturami, możliwościami rejestrowania danych oraz możliwością integracji z urządzeniami wstępnymi i następnymi. Systemy pomocnicze obejmują zazwyczaj precyzyjne jednostki regulacji temperatury, systemy dozujące wagowe lub objętościowe oraz konfiguracje próżniowe dopasowane do konkretnych produktów. Rynek używanego sprzętu oferuje bardziej opłacalne alternatywy, ale wymaga dokładnej oceny stanu zużycia wrzeciona i cylindra, stanu łożysk oraz przestarzałości systemu sterowania. Nowe osiągnięcia technologiczne obejmują energooszczędne napędy wektorowe prądu przemiennego, modułowe konstrukcje wrzecion umożliwiające zmianę konfiguracji oraz inteligentne systemy monitoringu przewidujące potrzebę konserwacji. Warianty specyficzne dla branży obejmują modele wysokotemperaturowe do tworzyw inżynieryjnych, wersje odporne na korozję do PVC lub fluoropolimerów oraz specjalistyczne konfiguracje do powlekania drutu, wytłaczania płyt lub profili. Ocena dostawców powinna uwzględniać dostępność wsparcia technicznego, asortyment części zamiennych, zasoby szkoleniowe oraz warunki gwarancji. Obliczenia całkowitych kosztów posiadania muszą uwzględniać zużycie energii, harmonogramy konserwacji preventywnej, potencjalne modernizacje oraz wymagania dotyczące pracy operacyjnej. Najlepszy wybór to taki, który dokładnie dopasowuje możliwości maszyny do wymagań aplikacji, unikając zarówno niedostatecznego wykorzystania zaawansowanych funkcji, jak i ograniczeń operacyjnych spowodowanych niewystarczającą pojemnością. Istnieją różnice na rynku globalnym dotyczące norm elektrycznych, przepisów bezpieczeństwa oraz wymagań dokumentacyjnych, które należy uwzględnić przy międzynarodowym wdrażaniu sprzętu.