Wytłaczarka ślimakowa to podstawowe urządzenie w przetwórstwie polimerów, wykorzystujące jeden lub więcej wirujących ślimaków umieszczonych w nieruchomym korpusie do plastycznego przetwarzania, homogenizacji i tłoczenia lepkich materiałów przez kształtowaną formę, w celu tworzenia produktów ciągłych. Podstawową zasadą działania jest wprowadzanie polimeru w stanie stałym (zazwyczaj w postaci granulek lub proszku) do korpusu, gdzie materiał ten jest przesuwany do przodu dzięki obrotom ślimaka. W miarę postępu ruchu materiału jest on narażony na intensywne naprężenia ścinające wynikające z ruchu ślimaka oraz na ciepło przewodzone zewnętrznie regulowanych grzałek korpusu, co powoduje jego stopienie. Stopiony polimer jest następnie sprężany, homogenizowany i wtłaczany pod wysokim ciśnieniem przez formę, która nadaje mu końcowy przekrój poprzeczny – może to być rura, profil, płytka czy filament. Główne komponenty to ślimak (serce maszyny), korpus (cylinder odporny na ciśnienie), wydajny układ napędowy i przekładnia umożliwiająca obrót ślimaka, precyzyjnie kontrolowany system grzewczo-chłodniczy dla korpusu oraz zasypnik do dozowania materiału. Wytłaczarki ślimakowe charakteryzują się średnicą ślimaka, która decyduje o wydajności urządzenia, oraz stosunkiem długości do średnicy (L/D), który wpływa na efektywność mieszania i czas przebywania materiału w maszynie. Są one podstawowym narzędziem w przemyśle tworzyw sztucznych, umożliwiając szeroki zakres procesów produkcyjnych, takich jak wytłaczanie folii, rur i profili, powlekanie przewodów i kabli czy produkcja płyt i filamentów. Ich uniwersalność wykracza również poza przemysł tworzyw sztucznych – znajdują zastosowanie m.in. w przemyśle spożywczym przy produkcji makaronu i płatków śniadaniowych, a także w farmaceutycznym przy wytwarzaniu systemów dostarczania leków. Technologia ta cały czas się rozwija, dzięki innowacjom w konstrukcji ślimaków, systemom sterowania zapewniającym większą stabilność procesu oraz integracji zasad inteligentnej produkcji, umożliwiających konserwację predykcyjną i optymalizację efektywności produkcji.