W kontekście produkcji przemysłowej i identyfikacji części, termin „drukarka laserowa” jest powszechnym, choć często mylącym skrótem dla systemu znakowania lub grawerowania laserowego. Krytycznie ważne jest odróżnienie tego od biurowej drukarki laserowej, która używa tonera i ciepła do utrwalania obrazu na papierze. Przemysłowa drukarka laserowa wykorzystuje wiązkę lasera o dużej mocy jako narzędzie do fizycznego zmieniania powierzchni materiału, tworząc trwały znak. Ten proces nie wymaga żadnych materiałów eksploatacyjnych, takich jak atrament czy toner, co stanowi istotną zaletę operacyjną. Technologia ta opiera się na oddziaływaniu światła laserowego z materiałem, co może prowadzić do grawerowania (usunięcie materiału), anodowania (zmiana koloru na metalach), spieniania (na plastikach) lub karbonizacji (na materiałach organicznych). Takie systemy są budowane pod kątem trwałości i precyzji, umożliwiając znakowanie metali, tworzyw sztucznych, ceramiki, szkła i innych materiałów. Są one sterowane zaawansowanym oprogramowaniem, które pozwala na tworzenie numerów seryjnych, kodów daty oraz złożonych logo z dokładnością do punktu. Dla firmy potrzebującej oznaczać swoje produkty — na przykład producenta listew termoizolacyjnych, który musi nadrukować numery partii bezpośrednio na polimerze — przemysłowa drukarka laserowa oferuje trwałe, opłacalne i czyste rozwiązanie, zapewniające, że kluczowe informacje pozostaną nietknięte podczas transportu, montażu i całego okresu użytkowania produktu, wspierając w ten sposób krytyczne działania związane z możliwością śledzenia i kontrolą jakości.