Თერმული ლღობის ზოლები წარმოადგენს თერმული მართვის სპეციალიზებულ კატეგორიას, სადაც მაღალი ეფექტურობის, თერმულად მდგრადი ლღობა ფორმავს მატრიცას, რომელიც ქმნის შეერთებას და ასევე უზრუნველყოფს თერმულ იზოლაციას. მექანიკური თერმული შესვენებისგან განსხვავებით, ეს ზოლები მიმართულია იმ აპლიკაციებისკენ, რომლებიც საჭიროებენ უშუალო, დაკავშირებულ ინტერფეისს სითბოს გადაცემის შესამსუბუქებლად ელექტრონიკულ მოწყობილობებში, ავტომობილების ასამბლებში და ზოგიერთ სამშენ კომპონენტში. მათი ფუნქციონირების გასაღები მდგომარეობს ლღობის ქიმიაში, რომელიც ხშირად დაფუძნებულია სილიკონზე, აკრილზე ან ეპოქსიდურ სისტემებზე და შეიცავს თერმულად იზოლაციურ სავსებს, როგორიცაა კერამიკული მიკროსფეროები, მინის ბუშტები ან მინერალური ჟანგბები, რათა მიიღონ დაბალი თერმული გამტარობა, როგორც წესი, 0.1-დან 0.5 ვტ/მ·კ-მდე. მატრიცა, რომელიც შეიძლება იყოს პლასტმასის ფილმი, მინის ქსოვილი ან არატექსტილური მასალა, უზრუნველყოფს განზომილებით სტაბილურობას და მართვის სიმტკიცეს. ამ ზოლებმა უნდა შეინარჩუნონ მათი ლღობის თვისებები და განზომილებითი მთლიანობა ფართო სამუშაო ტემპერატურის დიაპაზონში, ხშირად -40°C-დან 150°C-ზე მეტი, გადაუყვანელად, აირის გამოყოფის გარეშე ან ლღობის დაკარგვის გარეშე. ისინი შექმნილია კონკრეტული ზედაპირული ენერგიისთვის, რათა უზრუნველყოფონ შესაბამისი სითხის შეღწევა და შეერთება სხვადასხვა მატრიცასთან, როგორიცაა ლითონები, პლასტმასები და კომპოზიტები. თერმული იზოლაციის გარდა, ისინი შეიძლება უზრუნველყოფდნენ სხვა ფუნქციებს, როგორიცაა ვიბრაციის დამალევა, ელექტრო იზოლაცია ან გარემოს დაცვა სითხისა და აირებისგან. შერჩევის კრიტერიუმები შეიცავს ამოღების სიმტკიცეს, გადამოწმების წინააღმდეგობას, თერმულ იმპედანსს და შესაბამისობას ინდუსტრიულ სტანდარტებთან ალვადობის მიმართ (მაგ., UL 94) და აირის გამოყოფის მიმართ (მაგ., NASA-ის დაბალი აირის გამოყოფა). მათი გამოყენება ამარტივებს ასამბლირების პროცესებს, რადგან აღმოფხვრის საჭიროებას მექანიკური მიმაგრებების მიმათ მგრძნობიარე აპლიკაციებში, რაც ხდის მათ მნიშვნელოვან კომპონენტად კომპაქტური, ეფექტური და საიმედო სისტემების დიზაინში, სადაც თერმული ხიდების მინიმიზაცია აუცილებელია სტრუქტურული მთლიანობის შეუზღუდავად.