Პოლიამიდები და პოლიესტერები სინთეტიკური პოლიმერების ორი ძირეული ჯგუფია, რომლებიც მრავალი ინდუსტრიისთვის მნიშვნელოვანია, თუმცა მათ გააჩნიათ განსხვავებული ქიმიური სტრუქტურა და შესაბამისი თვისებები. მათი ძირეული განსხვავება პოლიმერული ჯაჭვის ფუნქციურ ჯგუფზე მდგომარეობს: პოლიამიდები (ნაილონი) შეიცავს ამიდის ჯგუფებს (-NH-CO-), ხოლო პოლიესტერები (მაგ., PET, PBT) — ესტერის ჯგუფებს (-O-CO-). ეს სტრუქტურული განსხვავება იწვევს რამდენიმე მნიშვნელოვან შესრულების სხვაობას. მექანიკური თვისებების მიხედვით, პოლიამიდებს უფრო მაღალი მდგრადობა, შეჯახების წინააღმდეგობა და აბრაზიული წინააღმდეგობა აქვთ. პოლიესტერებს კი, განსაკუთრებით არმირებული ფორმების შემთხვევაში, ხშირად აქვთ უფრო მაღალი მყარობა და ჭიმვის მდგრადობა. მნიშვნელოვანი განმასხვავებელი ნიშან-თვისება არის სითხის მიმართ მომხმარეობა: პოლიამიდები საკმაოდ ჰიგროსკოპიურია, შთანთქავს მნიშვნელოვან რაოდენობის წყალს, რაც პლასტიფიცირებს მასალას, ზრდის მდგრადობას, მაგრამ ამცირებს მყარობას და განზომილებით სტაბილურობას. პოლიესტერები, პირიქით, უფრო ჰიდროფობურია, საკმაოდ დაბალი ტენის შთანთქმით, რაც უზრუნველყოფს განზომილებით სტაბილურობას სველ გარემოში. თერმული თვისებების მიხედვით, პოლიამიდებს, მაგალითად PA66-ს, უფრო მაღალი დნობის ტემპერატურა აქვთ, ვიდრე PBT-ს, მაგრამ პოლიესტერებს ჩვეულებრივ უფრო მაღალი თბომედეგობის ტემპერატურა (HDT) აქვთ მათი მინის შევსებული ფორმების შემთხვევაში. ქიმიური მდგრადობის მიხედვით, პოლიესტერებს უფრო მაღალი მდგრადობა აქვთ ფართო დიაპაზონის ქიმიკატების მიმართ, მათ შორის ძლიერი მჟავების, ხოლო პოლიამიდებს აქვთ მაღალი მდგრადობა ზეთების და ჰიდრონახშირბადების მიმართ. ღირებულების მიხედვით, საყოფაცხოვრებო პოლიესტერები, მაგალითად PET, ხშირად იაფია სტანდარტულ პოლიამიდებზე, თუმცა ინჟინერიის კლასის ვერსიები შეიძლება შედარებითი იყოს. მათ შორის არჩევანი დამოკიდებულია გამოყენებაზე: პოლიამიდი უპირატესობას იღებს მდგრად, ცემის მედეგ ნაწილებში, რომლებიც იძლევიან ზოგიერთ განზომილებით ცვლილებას (გებები, პოდშიბერები), ხოლო პოლიესტერი ირჩევა განზომილებით სტაბილური, მყარი კომპონენტებისთვის სველ ან ქიმიკურად მოწყენილ გარემოში (ელექტრო კონექტორები, ავტომობილების კორპუსები).