پروفیل‌های آلومینیومی با شکست حرارتی و راه‌حل‌های نوار پلی آمید

پروفیل‌های آلومینیومی با شکست حرارتی، بخش‌های متالورژی شده از آلومینیوم هستند که با یک سد حرارتی یکپارچه طراحی شده‌اند و به همین دلیل ستون اصلی سیستم‌های پنجره‌سازی و دیوار پرده‌ای با کارایی انرژی بالا محسوب می‌شوند. آلومینیوم استاندارد، هرچند قوی و بادوام است، اما هدایت حرارتی خوبی دارد (~160 وات بر متر کلوین)، بنابراین در صورتی که از داخل ساختمان تا بیرون آن امتداد یابد، پل حرارتی قابل توجهی ایجاد می‌کند. فناوری شکست حرارتی این مشکل را با جداسازی بخش‌های آلومینیومی داخلی و خارجی توسط نواری ساختاری از جنس پلیمر حل می‌کند که معمولاً از جنس پلی آمید 66 تقویت شده با الیاف شیشه (25-30%) است. این نوار از طریق فرآیندی به نام «ریخته‌گری و حذف پل» به صورت مکانیکی درون پروفیل‌های آلومینیومی قرار می‌گیرد، که در آن ابتدا آلومینیوم با یک کانال متالورژی می‌شود، سپس پلیمر حرارتی در آن ریخته شده و در مرحله بعد، بخش متصل‌کننده آلومینیومی (پل) حذف می‌شود، یا از روش «غلطکی» برای برخی سیستم‌ها استفاده می‌شود. پروفیل حاصله دارای مقدار U بسیار کمتری است، زیرا مسیر هدایت حرارتی توسط پلیمر کم‌هدایت (~0.3 وات بر متر کلوین) قطع شده است. این پروفیل‌ها باید با دقت مهندسی شوند تا بتوانند در برابر بارهای ساختاری از جمله فشار باد، نفوذ آب و نیروهای عملیاتی پنجره‌ها و درها مقاومت کنند و در عین حال یکپارچگی سد حرارتی را حفظ نمایند. هسته پلی آمیدی استحکام برشی کافی برای انتقال این بارها بین نیمه‌های داخلی و خارجی آلومینیومی را فراهم می‌کند. استفاده از این پروفیل‌ها برای رعایت مقررات انرژی ساختمان‌های مدرن، جلوگیری از تشکیل قطره‌چکه روی قاب‌های داخلی، بهبود راحتی ساکنان و دستیابی به گواهی‌های پایداری ضروری است. این پروفیل‌ها در ساخت‌وساز تجاری و مسکونی با عملکرد بالا در سراسر جهان به طور گسترده استفاده می‌شوند و تلفیقی حیاتی از علم مواد و مهندسی معماری برای غلبه بر محدودیت‌های ذاتی قاب‌های فلزی محسوب می‌شوند.