راهکارهای مانع حرارتی: نوارهای پلی‌آمید PA66 برای بهره‌وری انرژی

سیستم عایق حرارتی، در زمینه ساخت‌وساز ساختمان و طراحی صنعتی، قطعه یا سیستمی است که به‌طور خاص برای کاهش قابل توجه انتقال انرژی گرمایی بین دو محیط طراحی شده است. هدف اصلی آن، افزایش بازده انرژی، بهبود راحتی ساکنان و جلوگیری از ایجاد میعانات نامطلوب است. در کاربردهای معماری، مهم‌ترین سیستم‌های عایق حرارتی، سیستم‌هایی هستند که پل حرارتی را کاهش می‌دهند؛ یعنی مناطق محلی در پوسته ساختمان که در آن‌ها گرما به راحتی بیشتری جریان می‌یابد، مانند قاب‌های فلزی پنجره یا اتصالات سازه‌ای. در اینجا، عایق حرارتی به‌صورت فیزیکی به شکل نواری از ماده با هدایت حرارتی پایین (معمولاً پلی آمید تقویت‌شده با الیاف شیشه، مانند PA66 GF30) ظاهر می‌شود که درون یک نمایه آلومینیومی یا فولادی قرار می‌گیرد. این «سیستم عایق» بخش‌های فلزی داخلی و خارجی را از نظر فیزیکی از هم جدا می‌کند و به‌طور چشمگیری انتقال گرما را کاهش داده و دمای قاب داخلی را افزایش می‌دهد تا از تشکیل میعان جلوگیری شود. عملکرد این سیستم عایق از طریق میزان کاهش مقدار U-value و Psi-value مجموعه مشخص می‌شود. فراتر از سیستم‌های نورگیر، عایق‌های حرارتی در دیوارها، سقف‌ها و کف‌ها نیز نقشی ضروری دارند، جایی که مواد عایق حجیم مانند پشم معدنی یا تخته‌های فوم، لایه‌ای مقاوم در برابر انتقال گرما ایجاد می‌کنند. به‌طور کلی، هر ماده یا مجموعه‌ای که مقاومت حرارتی بالایی بین یک منبع گرما و یک سینک گرما ایجاد کند، می‌تواند به عنوان یک سیستم عایق حرارتی در نظر گرفته شود. این مفهوم، اهمیت بنیادینی در طراحی پایدار، حفظ انرژی و ایجاد محیط‌های ساخته‌شده راحت، بادوام و بدون قارچ دارد.