اکستروژن پلیمر یک دستگاه صنعتی اساسی است که برای فرآوری و شکلدهی مداوم مواد پلیمری ترموپلاستیک و ترموسِت طراحی شده است. این دستگاه بر اساس اصل تبدیل رزین پلیمری جامد، معمولاً به شکل گرانول یا پودر، به مذابی همگن و تحت فشار عمل میکند که سپس از طریق یک سوراخ قالبشده به نام دای (die) عبور داده میشود و محصولی پیوسته با سطح مقطع ثابت ایجاد میکند. قلب این دستگاه، یک مارپیچ است که درون یک مخزن گرمشونده میچرخد و وظایف متوالی تغذیه، فشردهسازی، پلاستیکسازی، ذوب، اختلاط، تهویه و اندازهگیری پلیمر را انجام میدهد. طراحی این مارپیچ بسیار تخصصی است و بسته به رئولوژی خاص هر پلیمر بهطور قابل توجهی متفاوت است؛ برای مثال، مارپیچی که برای فرآوری پلیآمید 66 بلوری (PA66) که در نوارهای شکست حرارتی استفاده میشود بهکار میرود، تفاوت آشکاری با مارپیچ مورد استفاده برای PVC آمورف دارد. اکستروژنهای پلیمر عمدتاً بر اساس تعداد مارپیچ طبقهبندی میشوند، بهطوری که اکستروژنهای تکمارپیچ به دلیل سادگی و مقرونبهصرفهبودن در اکستروژن نمایه و ورق گستردهتر هستند، در حالی که اکستروژنهای دو مارپیچ اختلاط بهتری ارائه میدهند و برای ترکیب مواد پرکننده یا فرآوری پلیمرهای حساس به حرارت ترجیح داده میشوند. عملکرد یک اکستروژن پلیمر بر اساس توانایی آن در تحویل مذابی پایدار، یکنواخت و با دمای و فشار ثابت ارزیابی میشود که این موارد پیشنیازهای دستیابی به پایداری ابعادی و خواص مکانیکی مشخصشده در محصول نهایی اکسترود شده هستند. این دستگاه، جزء مرکزی یک سیستم بزرگتر است که شامل واحدهای تجهیز مواد در بالادست و واحدهای خنککننده، کشش و برش در پاییندست میشود و به همین دلیل ابزاری ضروری در تولید طیف وسیعی از محصولات، از تزئینات پلاستیکی ساده تا نماهای مهندسی پیچیده حیاتی در ساختوساز و صنعت معاصر است.