ماده پلیآمید، به عنوان یک دسته از پلاستیکهای مهندسی ترموپلاستیک با عملکرد بالا، با زنجیره اصلی قوی پیوند آمید تعریف میشود که مجموعهای منحصربهفرد از خواص را ایجاد میکند و آن را برای کاربردهای سختگیرانه مناسب میسازد. پیوند هیدروژنی قوی بین زنجیرهای مولکولی منجر به استحکام کششی بالا، چقرمگی عالی و مقاومت خوب در برابر ضربه و سایش میشود. این ماده نیمهبلوری است که این ویژگی به مقاومت خوب آن در برابر مواد شیمیایی، به ویژه هیدروکربنها، روغنها و حلالها کمک میکند، اما در عین حال آن را مستعد حمله اسیدهای قوی و عوامل اکسیدکننده میسازد. یکی از ویژگیهای مشخصه بسیاری از پلیآمیدهای آلیفاتیک متداول (مانند PA6 و PA66) ماهیت جذبکننده رطوبت آنهاست؛ این مواد آب را از محیط جذب میکنند که به طور قابل توجهی بر خواص مکانیکی و ابعادی آنها تأثیر میگذارد. اگرچه این رطوبت جذبشده به عنوان یک نرمکننده عمل میکند و چقرمگی و مقاومت در برابر ضربه را بهبود میبخشد، اما در عین حال سفتی، استحکام و پایداری ابعادی را کاهش میدهد. این موضوع لزوم شرایطدهی دقیق برای آزمون عملکرد و طراحی مهندسی دقیق را برای جبران تغییرات احتمالی ابعادی در حین کاربرد الزامی میسازد. مواد پلیآمید دارای نقطه ذوب نسبتاً بالایی هستند (به عنوان مثال حدود 220 درجه سانتیگراد برای PA6 و حدود 260 درجه سانتیگراد برای PA66)، که امکان عملکرد آنها را در محیطهای با دمای بالا فراهم میکند. این مواد را میتوان با روشهای مختلفی از جمله قالبگیری تزریقی، اکستروژن و قالبگیری دمشی پردازش کرد. این خانواده از مواد بسیار متنوع است و از نایلونهای استاندارد تا ترکیبهای حاوی الیاف شیشه یا مواد معدنی برای افزایش سفتی و دمای انحراف حرارتی و همچنین انواع پیشرفته نیمهآروماتیک (PPA) برای عملکرد حرارتی و شیمیایی بهتر گسترده شده است. این انعطافپذیری باعث میشود که ماده پلیآمید ستون فقرات صنایعی مانند خودروسازی، الکتریک و الکترونیک، کالاهای مصرفی و ماشینآلات صنعتی باشد.