"Isıl olarak kırık" terimi, özellikle metal pencere, kapı veya yapısal eleman gibi bir yapı bileşeninin inşa prensibini ve ortaya çıkan durumunu tanımlar ve bu durumda doğası gereği olan termal köprü, düşük termal iletkenliğe sahip bir malzeme ile kasıtlı olarak kesintiye uğratılır. Örneğin, ısıl olarak kırık alüminyum profilde, iç ve dış ortam arasındaki ısı akışının sürekli yolunu, kalıcı olarak yapıştırılmış, yüksek mukavemetli bir polimer ısıl köprü ile keser. Bu, sadece eklenmiş bir yalıtım katmanı değil, aynı zamanda profilin tasarımının ve yapısının ayrılmaz bir parçasıdır. Isıl olarak kırık bir sistemin temel amacı, camın merkezi, çerçeve ve tüm ünite için daha düşük U-değeriyle ölçülen termal performansı önemli ölçüde arttırmaktır. Bu durum, ısıtma ve soğutma enerjisi tüketiminde büyük oranda azalmaya, iç çerçeve yüzeylerinde kondens oluşma riskinin düşmesine—böylece küf oluşumunu ve malzeme bozulmasını önlemeye—ve iç yüzey sıcaklıklarının oda hava sıcaklığına daha yakın tutularak konforun artırılmasına neden olur. Bu teknoloji, ısı kaybını en aza indirdiği soğuk bölgelerden istenmeyen ısı kazancını azalttığı sıcak iklimlere kadar tüm iklimlerde gereklidir. Isıl olarak kırık bir montajın arkasındaki mühendislik karmaşıktır; genellikle cam dolgulu poliamid olan ısıl köprü malzemesi, ürünün kullanım ömrü boyunca yalıtım özelliklerini korurken, iç ve dış metal yarımalar arasında rüzgar yüklerini, çalışma kuvvetlerini ve yapısal gerilmeleri taşıyabilecek yeterli mekanik mukavemete sahip olmalıdır. EN 14024 gibi standartlara göre sertifikalı bir ısıl kırık statüsü elde etmek, titiz testler ve doğrulama gerektirir. Bu tasarım felsefesi günümüzde dünya çapında enerji verimli bina yönetmelikleri için temel bir gereklilik haline gelmiş ve yeşil bina sertifikasyonları için bir ön koşuldur ve metallerin arzu edilen yapısal özelliklerini enerji tasarrufu zorunluluğuyla uzlaştıran yapı kabuğu teknolojisinde kritik bir gelişmeyi temsil eder.