Plastik ekstrüderler, profiller, borular, levhalar ve filmler gibi sabit bir kesite sahip çeşitli bitmiş veya yarı bitmiş ürünlere termoplastik ham maddeleri dönüştüren sürekli bir sürecin merkezinde yer alan makinelerdir. Temel prensip, genellikle pelet formundaki plastik reçineyi bir huniden, dönen bir vida içeren ısıtılmış bir silindire beslemeyi içerir. Bu vida üç kritik işlev görür: katı malzemeyi ileri taşır, onu eşit şekilde eritmek için yoğun kayma ve basınca tabi tutar ve ardından homojen eriyiği, kalıplanmış bir kalıptan sabit bir basınç ve hacimle ölçer. Vida tasarımı büyük önem taşır ve işlenen polimerin türüne göre uyarlanır; örneğin, sert PVC için kullanılan bir vida, erime viskozitesi, kayma duyarlılığı ve termal kararlılık farkları nedeniyle cam dolgulu Poliamid 66 (PA66) işlemek üzere optimize edilmiş bir vidadan önemli ölçüde farklıdır. Ekstrüderler temel olarak vida konfigürasyonlarına göre sınıflandırılır. Tek vida ekstrüderler, profil ekstrüzyonu gibi uygulamalarda basitliği ve maliyet etkinliği nedeniyle en yaygın olanıdır. Buna karşın çift vida ekstrüderler (aynı yönde ve zıt yönde dönen) üstün karışım, devolatilizasyon ve çıkış kararlılığı sunar ve bu da onları kompoundlama ile ısıya duyarlı ya da dolgulu malzemelerin işlenmesi için vazgeçilmez kılar. Bir ekstrüder için temel performans metrikleri, üretim hızını (kg/saat), eriyik sıcaklığının homojenlik derecesini ve enerji tüketimini içerir. Kalıptan sonra, ekstrüdün soğutulması gerekir, bunun için genellikle kalibre edilmiş su banyoları veya hava bıçakları kullanılır ve daha sonra çekme ünitesi tarafından çekilerek kesilir veya sarılır. Ham madde beslemesinin tutarlılığından sonraki ekipmanların hassasiyetine kadar tüm sistemin kararlılığı, nihai ürün kalitesini belirler ve bu nedenle plastik ekstrüder modern polimer işlemede karmaşık ve entegre bir ekipman parçası haline gelir.