Термичка изолација са прекидом топлотног моста специфично означава материјал и методологију дизајна која се користи за стварање термичке баријере у оквиру иначе високо проводљиве конструкције, најчешће код металних грађевинских елемената као што су прозори, врата и структурни спојеви. Њена примарна функција је драстично смањење топлотног моста, феномена при ком топлота лако пролази кроз проводљиву стазу, што доводи до неефикасности у трошковима енергије и појаве хладних тачака. Ова изолација није масовни пунилни материјал, већ стратешки постављени, континуирани елемент са ниском топлотном проводљивошћу који физички раздваја унутрашње и спољашње делове металног профила. Најчешћи и најефикаснији материјали за ову сврху су чврсти, високотрајни полимери, посебно стаклопластиком армиран полипропилен (нпр. PA66 GF25/30), који обезбеђују оптималну комбинацију ниске вредности коефицијента топлотне проводљивости (~0,3 W/m·K) и високе механичке чврстоће како би издржали смичуће и компресивне силе које потичу од металне облоге и структурних оптерећења. Перформансе термичке изолације са прекидом топлотног моста квантификују се преко коефицијента линеарног топлотног преласка (Ψ-вредност, Пси-вредност), који мери линеарни губитак топлоте на споју. Ефикасна термичка изолација мора задржати својства током деценија, што захтева изузетну отпорност на пужење под трајним оптерећењем, термичко циклирање, деградацију услед УВ зрачења (ако је изложена) и апсорпцију влаге. Процес производње, обично прецизно екструдовање уз технику ливања и склањања моста код алуминијумских прозора, од суштинског је значаја за осигуравање безупљног и чврстог везивања између изолације и метала. Ова специјализована форма изолације је темељ високоперформантних грађевинских омотача, директно доприносећи смањењу трошкова енергије, побољшању удобности становника повећањем температуре унутрашњих површина, елиминисању кондензације и испуњавању све строжих међународних стандарда енергетске ефикасности и принципа одрживог градитељства.