Rozwiązania barier termicznych: taśmy poliamidowe PA66 do oszczędności energii

Bariera termiczna w kontekście budownictwa i projektowania przemysłowego to komponent lub system specjalnie zaprojektowany, aby znacząco ograniczyć przenikanie energii cieplnej między dwoma środowiskami. Jej głównym celem jest zwiększenie efektywności energetycznej, poprawa komfortu użytkowników oraz zapobieganie powstawaniu kondensatu. W zastosowaniach architektonicznych najważniejsze bariery termiczne to te, które eliminują mostki termiczne – lokalne obszary w powłoce budynku, przez które ciepło przepływa łatwiej, na przykład przez metalowe ramy okienne lub połączenia konstrukcyjne. W tym przypadku bariera termiczna fizycznie przedstawiona jest jako pasek materiału o niskiej przewodności cieplnej, zwykle poliamidu wzmocnionego szkłem (np. PA66 GF30), który jest umieszczony w profilu aluminiowym lub stalowym. Ta „bariera” fizycznie oddziela wewnętrzne i zewnętrzne części metalowe, znacznie ograniczając przepływ ciepła i podnosząc temperaturę wewnętrznej ramy, by zapobiec kondensacji. Skuteczność tej bariery wyraża się poprzez jej wpływ na obniżenie wartości U oraz wartości Psi całego zestawu. Poza aplikacjami w oknach, bariery termiczne są również istotne w ścianach, dachach i podłogach, gdzie materiały izolacyjne typu wełna mineralna czy płyty piankowe tworzą warstwę oporową. W szerszym ujęciu, każdy materiał lub zestaw, który stwarza wysoki poziom oporu termicznego pomiędzy źródłem ciepła a jego odbiornikiem, może być uznany za barierę termiczną, co czyni tę koncepcję podstawową dla zrównoważonego projektowania, oszczędzania energii oraz tworzenia komfortowych, trwałe i wolnych od pleśni środowisk budowlanych.