Barriera thermica, in contextu constructionis aedificiorum et designi industrialis, est componentium vel systematum genus specifice paratum ad transferentiam caloris inter duos ambientes per reductionem notabilem minuendam. Principale eius usum est efficaciam energiae augere, comfortum inhabitantium meliorare, et condensationem problematicam praestare. In applicationibus architectonicis, barrierae thermicae maxime necessariae sunt quae pontes thermicos tractant — loca specialia in ambitu aedificii ubi calor libentius fluit, sicut per fenestrarum frames metallicas vel coniunctiones structurales. Ibi, barriera thermalis corpore exprimitur ut fascia materiae cum conductivitate thermica infima, saepe polyamido armato vitro (sicut PA66 GF30), quod intra profilum e alluminio vel ferro insertum est. Haec 'barriera' sectiones metallicas internas et externas physice separant, fluxum caloris valde minuendo et temperaturam intrinseci frame elevando, ut condensatio vitetur. Effectus huius barriere quantificatur per contributionem ad U-valoris et Psi-valoris coagmenti deminutionem. Ultra fenestrationes, barrierae thermicae etiam in parietibus, tectis et pavimentis insunt, ubi materiae cohibentes, sicut lana mineralis vel tabulae spumosae, stratam resistentem creant. Latius dictum, omnis materia aut coagmentum quod altum gradum resistentiae thermicae inter fontem caloris et receptaculum caloris imponit, tanquam barriera thermica haberi potest, ita ut conceptus fundamentalis sit ad designum sustinendum, conservationem energiae, et creationem ambientium constructorum commodorum, durabilium et absque muce.