Distinctio technologica inter extrusores unicusco et bicuscos una est fundamento rum divisionum in machinis ad transformationem polymerorum, quarumque systematum sunt propriae praestantiae ad certas applicationes accomodatae. Extrusores unicusci operatione mechanica simplici nitiuntur, ubi frictio inter cuscum rotantem et tubum stantem materiam propellit, caloremque generat per dissipationem viscosam. Haec ratio simplex robusta et economica machina efficit, quae apta est ad tractationem continuam materialium praecompositorum in applicationibus ut extusio tuborum, productio laminarum, et filorum trahens. Limitationes eorum includunt facultatem mixtionis restrictam, sensibilitatem ad proprietates fluxus materiae, et effectivitatem devolatilizationis limitatam. Contra, extrusores bicusci, praesertim co-rotantes interconfecti, displacementem positivam praebent, constructionem modularem quae configurationem cusi precise accommodare permittit, et mixtionem intensam per speciales bullos confringendos. Haec characteristicas eos faciunt necessarios in operationibus componendi quae includunt repletiones, consolidationes, vel plures fases polymerorum, processus extrusionis reactivae, et devolatilizationem componentium volatilium. Considerationes de regolando processo valde differunt: extrusores unicusci requirunt curam diligenter temperaturalem profila et designum cusi pro stabilitate, dum extrusores bicusci offerunt amplitudinem mutationis intensionis mixtionis, temporis residentiae, et inputionis energiae per mutationes configurationis cusi. Rationes oeconomicae favent extrusoribus unicuscis respectu pretii capitis et facilitatis mendantionis, dum systemata bicusca valorem afferunt per flexibilitatem processus et capacitates compositionis. Recentior conventio vidit desugna unicuscorum sectiones mixtiones magis subtiliores amplecti, dum manufactores bicuscorum versiones costis optimatas ad mercatos speciales evolvunt. Processus selectionis examinare debet characteristicas materiae, specifica producti, volumen productionis, et futuras necessitudines flexibilitatis, cum multi operationes ambas technologias in officiis complementariis intra suum systema productionis utantur. Intellectus principiorum fundamentalis operationis et finium capacitatium utriusque technologiae electionem optimalis apparatum permittit, qui capacitates machinae ad specificas necessitudines processus accomodat.