Designatio partis plasticae pro formatura per injectionem est processus diligens, cuius intentio est componentes creare quae efficiendi sunt, functionales et aesthetice gratas. Hoc versatur circa principia ut aequalis crassitudo parietis evitetur tortionis, anguli expoliendi ad facilem exsufflationem includantur, et costae necnon nervi ad robur utantur sine pondere addito. Electio materiae — a plasticis vulgaribus ut polyethyleno usque ad politneros technicos sicut polycarbonatum — decisiones designandi afficit secundum factores ut resistentia ictui, stabililitas thermalis et pretium. Designatio foraminis (gating) critica est ad fluxum regendum et notas visibiles minuendas, cum optionibus ut foramina marginalia vel cacuminibus calidis quae ad figuram partis aptentur. Software simulationis iuvat praedicere schemata implendi, contractionem et puncta stressis, permittens emendationes per iterationem. Applicationes variant a rebus domesticis ad instrumenta medica, ubi factores ut biocompatibilitas et conformitas sterilisationi sunt principales. Principia designandi pro manufacturabilitate (DFM) simplicitatem, reductionem numeri partium et congruentiam cum designo formae suadent, ut imminuantur impensae productionis et tempora ducens. Considerationes sustinabilitatis, inclusa usus materialium recuperatorum et designatio ad dissolvendum, his temporibus magis magisque integrantur. Adhaerendo standardibus globalibus et utendo prototypatione, artifices efficiunt partes plasticas quae consequuntur fines operationis, securitatis et environmentalis in contextibus culturalibus atque industrialibus variis.