Თერმული შეჩერების იზოლაციის ამოხსნები | პოლიამიდური ზოლები და წარმოების მოწყობილობები

Თერმული შესვენების იზოლაცია კონკრეტულად აღნიშნავს მასალას და დიზაინის მეთოდოლოგიას, რომელიც გამოიყენება თერმული ბარიერის შესაქმნელად წარმოქმნის შესაძლებლობას. მისი ძირეული ფუნქციაა თერმული ხიდების მნიშვნელოვანად შემცირება – მოვლენა, როდესაც სითბო იზიდვის გამტარი გზით, რაც იწვევს ენერგიის დანაკარგს და ცივი წერტილების წარმოქმნას. ეს იზოლაცია არ წარმოადგენს ჩასასვენებელ მასალას, არამედ სტრატეგიულად განთავსებულ უწყვეტ ელემენტს დაბალი თერმული გამტარობით, რომელიც ფიზიკურად გამოყოფს ლითონის პროფილის შიდა და გარე ნაწილებს. ამ მიზნისთვის ყველაზე გავრცელებული და ეფექტური მასალებია მყარი, მაღალი სიმტკიცის პოლიმერები, განსაკუთრებით მინა-ბოჭკით არმირებული პოლიამიდი (მაგ., PA66 GF25/30), რომლებიც იძლევიან იდეალურ კომბინაციას დაბალი k-მნიშვნელობით (~0.3 ვტ/მ·კ) და მაღალი მექანიკური სიმტკიცით, რათა გაუძლოს ლითონის გარსის და სტრუქტურული დატვირთვების მიერ გამოწვეულ გაჭიმვის და შეკუმშვის ძალებს. თერმული შესვენების იზოლაციის მუშაობა განისაზღვრება მისი თერმული გამტარობით (Ψ-მნიშვნელობა, Psi-მნიშვნელობა), რომელიც ზომავს წრფივ სითბოს დანაკარგს შემაერთებელ ზოლში. ეფექტურ თერმულ შესვენებას უნდა შეუნარჩუნდეს მისი თვისებები ათობით წლების განმავლობაში, რაც მოითხოვს განსაკუთრებულ წინააღმდეგობას დატვირთვის მუდმივი ზემოქმედების შედეგად წარმოქმნილ სივრცის წინააღმდეგ, თერმული ციკლების, UV დეგრადაციის (თუ გამოჩნდება) და სითბოს შთანთქმის მიმართ. წარმოების პროცესი, როგორიცაა ზუსტი ექსტრუზია და შემდეგ დამუშავება „ჩასხმისა და დებრიჯინგის“ ტექნიკით ალუმინის სარკმლებისთვის, საკრიტიკო მნიშვნელობისაა იზოლაციისა და ლითონის შორის ღვიზლის გარეშე, მტკიცე შეერთების უზრუნველყოფისთვის. ეს სპეციალიზებული იზოლაციის ფორმა წარმოადგენს მაღალი სიმძლავრის შენობის გარსის ძირეულ სვეტს, რაც პირდაპირ წვილის შეაქვს ენერგიის ხარჯების შემცირებაში, მოსახლეობის კომფორტის გაუმჯობესებაში შიდა ზედაპირის ტემპერატურის ამაღლებით, კონდენსაციის აღმოფხვრაში და შესაბამისობაში საერთაშორისო მიმდინარე ენერგეტიკულ კოდებსა და მდგრადობის სტანდარტებთან მწვანე შენობებისთვის.