Თერმული შესვენების ზოლები და ფორმები: PA66 GF25 ექსტრუზიის ამოხსნები

Თერმული შესვენება არის საპირობო ფიზიკის ძირეული პრინციპი და ინჟინერიულად შექმნილი კომპონენტი, რომელიც შექმნილია მაღალი თერმული გამტარობის მქონე მასალის შიგნით სითბოს გავრცელების გზის შესაჩერებლად. მშენებლობაში ის კონკრეტულად ხსნის თერმული ხიდების პრობლემას, სადაც ალუმინის ან ფოლადის ჩარჩოები, ბეტონის ფირის ფილები ან სტრუქტურული მუშტები ქმნიან სითბოს გასავლის შემოკლებულ გზას, რაც იწვევს მნიშვნელოვან ენერგიის დანაკარგს, კონდენსაციას, სოკოს გამრავლებას და მომხმარებლის უსიამოვნობას. თერმული შესვენება თავად წარმოადგენს მასალის ნაწილს, რომელსაც აქვს დაბალი თერმული გამტარობა და რომელიც ჩასმულია ორ გამტარ ნაწილს შორის. ალუმინის სარკმლების კონტექსტში, ეს ჩვეულებრივ წარმოადგენს მყარ ზოლს, რომელიც დამზადებულია მინის ბოჭკით არმირებული პოლიამიდისგან (PA66 GF25/30), რომელიც მექანიკურად არის დაბლოკილი და ზოგჯერ გამაგრებული ალუმინის პროფილში, რითაც გამოიყოფა შიდა და გარე ნაწილები. თერმული შესვენების ეფექტურობა იზომება მისი თერმული წინაღობით და მისი გავლენით კონსტრუქციის მთლიან U-მნიშვნელობაზე და წრფივ თერმულ გამტარობაზე (Psi-მნიშვნელობა). თუმცა, ფუნქციონალურ თერმულ შესვენებას უნდა ჰქონდეს საკმარისი მექანიკური მდგრადობა, რათა გადაიტანოს სტრუქტურული დატვირთვები (მაგ., ქარის წნევა და ექსპლუატაციის ძალები) გამოყოფილ გამტარ ნაწილებს შორის, წინააღმდეგობა შექმნას სიმძიმის მუდმივ დატვირთვას და შეინარჩუნოს მისი თვისებები მოცემულ ტემპერატურულ დიაპაზონში და შენობის მთელი სიცოცხლის მანძილზე. თერმული შესვენებების გამოყენება უკვე არ არის ვარიანტი, არამედ სავალდებულო მახასიათებელი ენერგოეფექტური შენობების დიზაინში, რომელიც მოითხოვს მშენებლობის კოდები მთელი მსოფლიოში და აუცილებელია მწვანე შენობების სერტიფიკაციის მისაღებად. ეს წარმოადგენს მასალათმცოდნეობისა და არქიტექტურული ინჟინერიის მნიშვნელოვან სინთეზს, რათა გაუმჯობინოს შენობის მუშაობა, მდგრადობა და გამძლობა.