Hitaeftirvirkar límstrikur og lausnir með polyamíd | Meira en 15 ára reynsla

Hitastífur límstöður eru sérhópur lífrænna lausna til hitastýringar, þar sem lífrænt efni með hárri afköstum og viðbrögð gegn hita er sett á borið efni til að mynda festingu sem einnig veitir hitaeyðingu. Í mengi við sjálfvirkar hitabrotalínur, eru þessar stöður beittar í forritum sem krefjast samfelldrar festingar til að minnka varmahleypingu um liði og bil á milli rafhluta, ökutækja- og sumra byggingahluta. Lykillinn að virkni þeirra liggur í lífrænni efnasambandskenningu, oft byggða á silíkón-, akryl- eða epóxíkerfum, sem eru fyllt með hitaeðlandi fyllimi eins og keramíska smám kúlur, glaskúlur eða malmoxíðum til að ná lágsveigum hitaleiðni, venjulega á bilinu 0,1 til 0,5 W/m·K. Borið efni, sem getur verið plastsíla, glassefni eða óvöfvið efni, veitir stærðarstöðugleika og vinnslustyrkleika. Þessar stöður verða að halda lífrænum eiginleikum sínum og stærðarheilind í víðu hitasviði, oft frá -40°C til yfir 150°C, án þess að missa af lífrænum eiginleikum, losna eða tapa festingu. Þær eru hönnuðar fyrir ákveðnar yfirborðsorkur til að tryggja fullnægjandi blöndun og festingu við ýmsar undirlög eins og málmar, plasta og samsetningar. Auk hitaeðlingar geta þær gefið aðrar aðgerðir eins og skammtun á virkjun, raflausa aðskilning eða umhverfisþéttun gegn raka og lofttegundum. Valskilyrði innifela drapsterkleika, skurðviðnámi, hitamótstöðu og samræmi við iðnustandlaga um brunhættu (t.d. UL 94) og útloftun (t.d. NASA low outgassing). Notkun þeirra einfaldar samsetningaraðferðir með því að fjarlægja þarf fyrir sjálfvirkum festingarliðum í viðkvæmum forritum, og gerir þær að lykilhluta í hönnun þjappaðra, örkuvinauðga og traustra kerfa þar sem hitabryggjur verða að vera lágmarkaðar án þess að neyta upp á byggingarheilind.