مؤثر ماشین آلات استخراج طراحی قالب تعیینکننده هم یکپارچگی ساختاری نوارهای شکست حرارتی و هم کارایی تولید آنهاست. مطالعات صنعتی نشان میدهد که 92 درصد از نقصهای تولید در موانع حرارتی مبتنی بر پلیآمید ناشی از هندسه نا بهینه قالب است (بررسی فرآیند پلیمر 2024).
بازشوهای قالب که با دقت ماشینکاری شدهاند، جبران کننده جمعشدگی ماده – معمولاً 2 تا 4 درصد در کامپوزیتهای پلیمری – هستند و در عین حال تحمل ابعادی دقیق ±0.1 میلیمتر را حفظ میکنند. برای شکستهای حرارتی با محفظه توخالی، طراحی ماندرل پلکانی از توقف جریان جلوگیری میکند و عملکرد عایقی را با تضمین ضخامت دیواره یکنواخت، حفظ میکند.
مرکبهای تخلیه مدرن از دینامیک سیالات محاسباتی (CFD) برای بهینهسازی هندسه کانالها استفاده میکنند و نوسانات سرعت مواد را در عرض پروفیل به کمتر از ۱۵٪ محدود میکنند. بر اساس شاخص فناوری تخلیه ۲۰۲۳، منحرفکنندههای جریان مارپیچی با کاهش ۲۲٪ افت فشار نسبت به کانالهای مستقیم سنتی، بازده انرژی و یکنواختی ذوب را بهبود میبخشند.
طول یاتاقانهای افزایشیافته (۶ تا ۱۲ میلیمتر برای پلیمرهای مقوای الیاف شیشه) پایداری جریان را بهبود میبخشند و نوسانات ضخامت را به کمتر از ۰٫۲۵ میلیمتر بر متر کاهش میدهند. با این حال، طول بیش از حد باعث افزایش فشار معکوس میشود؛ پژوهشهای دانشگاه MIT نشان میدهد که هر میلیمتر اضافی فراتر از حد بهینه، نرخ خروجی را در عملیات پیوسته به میزان ۳٫۷٪ کاهش میدهد.
مناطق برشی شدید نزدیک دیوارههای قالب، گرادیانهای ویسکوزیتهای ایجاد میکنند که در پلیمرهای پر شده از 10⁴ پاسکالدرثانیه فراتر میروند. لبههای قالب کنترلشده از نظر دما، که در محدوده ±1.5 درجه سانتیگراد حفظ میشوند، ویسکوزیته مذاب را پایدار میکنند و برای دستیابی به سختی هدف 75 تا 85 شور D در نوارهای شکست حرارتی تولیدی ضروری هستند.
نگه داشتن دما در قالب در یک سطح ثابت برای جریان یکنواخت مواد و جلوگیری از معایب آزاردهنده بسیار مهم است. سیستمهای مدرن از گرمایش منطقهای با ترموکوپلهایی استفاده میکنند که بازخورد فوری ارائه میدهند، بنابراین دماها تقریباً دقیقاً در هدف باقی میمانند — معمولاً در محدوده حدود ۱٫۵ درجه سانتیگراد در سراسر سطح قالب. این امر به کاهش تغییرات مزاحم ویسکوزیته کمک میکند که بیشتر مشکلات را هنگامی که چیزها خیلی داغ یا سرد میشوند، ایجاد میکند. بر اساس برخی تحقیقات انجامشده توسط APTech در سال ۲۰۲۳، این نوسانات دمایی در واقع حدود هفت مورد از هر ده مورد معیوب را که به مسائل حرارتی مربوط میشوند، تشکیل میدهند. کانالهای خنککننده که در سیستم تعبیه شدهاند نیز از تجمع اضافی گرما جلوگیری میکنند، به این معنی که دستگاهها میتوانند حتی در سرعتهای بالای ۱۲ متر در دقیقه نیز بدون اینکه همه چیز خراب شود، بهصورت پیوسته کار کنند.
حتی تفاوتهای جزئی دمایی در حدود ۶ درجه سانتیگراد در قسمتهای مختلف صفحه قالب نیز میتواند بهطور قابلتوجهی بر کیفیت محصول تأثیر بگذارد. بر اساس معیارهای صنعتی اخیر در سال ۲۰۲۳، استحکام نوار حدود ۱۸٪ کاهش یافته و دقت ابعادی تقریباً ۳۲٪ افت میکند. هنگامی که نقاط داغ در طول فرآیند پردازش ایجاد میشوند، الگوهای خنکسازی نامتوازنی در سراسر ماده ایجاد میکنند. این موضوع منجر به تجمع تنشهای داخلی شده و در نهایت با گذشت زمان مشخصات عایقی را تضعیف میکند. تولیدکنندگانی که اقدامات بهتری در کنترل حرارتی اجرا میکنند، معمولاً بهبود عملکرد در فرآیندهای خود را تجربه میکنند. نرخ ضایعات حدود ۱۵٪ کاهش یافته و ظرفیت تولید تقریباً ۲۲٪ افزایش مییابد، هرگاه توزیع حرارت بهصورت یکنواخت در سراسر قطعه کار در دورههای تولید حفظ شود.
دستیابی به توزیع یکنواخت فشار تقریباً ضروری است تا دقت ابعادی در کار با نوارهای شکست حرارتی حفظ شود. هنگامی که اختلاف فشار بیش از حدود 20٪ در سراسر صفحه قالب ایجاد شود، وضعیت به سرعت خراب میشود. جریان ناسازگار میشود و این امر منجر به انواع مشکلاتی مانند پیچش و عیوب سطحی آزاردهندهای میشود که هیچکس نمیخواهد ببیند. اکنون اکثر کارگاهها برای کنترل تغییرات، از نظارت لحظهای از طریق حسگرهای فشار داخلی استفاده میکنند و معمولاً موفق میشوند تغییرات را در حدود حدود 5٪ مثبت یا منفی نگه دارند. علاوه بر این، تنظیمات مبتنی بر CFD نیز تفاوت چشمگیری ایجاد میکنند. راهگاههای مخروطی (tapered runners) و همچنین تغییرات در طول بیرینگها بسیار مؤثر هستند. این تنظیمات محلی میتوانند نوسانات فشار آزاردهنده را تا حدود 30٪ کاهش دهند و تأثیر بسیار بزرگی بر کیفیت نهایی محصول داشته باشند.
دستیابی به تعادل مناسب در مقاومت جریان به معنای تطبیق شکل کانالها با رفتار مواد هنگام جریان است. برای کسانی که با شکافهای حرارتی پلیمری کار میکنند، تغییر نسبت طول زمین از سطح تحمل به ارتفاع شکاف در حدود 1.5 به 1 میتواند اختلاف سرعت خروجی را حدود 40 درصد کاهش دهد، بر اساس آنچه در مطالعات جریان مشاهده میشود. سیستمهای تولید مدرن اغلب شامل اجزای محدودکننده جریان خاص همراه با ماندرلهای قابل تنظیم هستند که به مدیریت تغییرات ویسکوزیته در حین تولید کمک میکنند. حفظ تفاوت فشار در حدود 15 مگاپاسکال در هر متر اجازه میدهد تا تغییرات ضخامت در محدوده 1 درصد باقی بماند، که در واقع در بیشتر کاربردها با الزامات ASTM برای مشخصات عملکرد حرارتی مناسب سازگار است.
انتخاب مواد بر عملکرد قالب، هزینههای تولید و کیفیت محصول تأثیر میگذارد. مهمترین ملاحظات عبارتند از مقاومت در برابر سایش ناشی از مواد مرکب ساینده، پایداری حرارتی در شرایط چرخههای مکرر و هماهنگی با حجم تولید.
در عملیات تولید با حجم بالا، فولادهای ابزار H13 و D2 به دلیل سطح چشمگیر سختی آنها که به حدود 55 HRC میرسد و توانایی حفظ یکپارچگی ساختاری حتی در دماهای نزدیک به 600 درجه سانتیگراد، انتخابهای اولیه هستند. بر اساس یافتههای اخیر منتشر شده توسط ASM International در سال 2023، این درجات خاص از فولاد تقریباً 95 درصد از سختی اولیه خود را پس از گذشت از 10,000 چرخه تولید حفظ میکنند. این امر منجر به تغییرات ابعادی بسیار کمتری نسبت به فولادهای معمولی میشود و نیاز به تنظیمات در طول تولید طولانیمدت را کاهش میدهد. چیزی که آنها را بیشتر متمایز میکند، ترکیب کروم و مولیبدن در ترکیب شیمیایی آنها است که به مقابله با خوردگی ناشی از افزودنیهای مختلف پلیمری که معمولاً در فرآیندهای قالبگیری استفاده میشوند کمک میکند. علاوه بر این، ساختار دانههای ریز موجود در این مواد در برابر تشکیل ترک مقاومت میکند، چیزی که زمانی که با مواد چالشبرانگیزی مانند پلاستیکهای تقویتشده با الیاف شیشه کار میکنید، اهمیت ویژهای پیدا میکند، زیرا هرگونه نقص میکروسکوپی میتواند به سرعت به مشکلات بزرگی تبدیل شود.
اخبار داغ