در زمینه تولید صنعتی و شناسایی قطعات، اصطلاح «چاپگر لیزری» اصطلاح مصطلحی است که اغلب بهعنوان خلاصهای گمراهکننده برای سیستم علامتگذاری یا حکاکی لیزری به کار میرود. تمایز این مفهوم با چاپگرهای لیزری دفتری که از پودر تونر و حرارت برای ایجاد تصویر روی کاغذ استفاده میکنند، از اهمیت بالایی برخوردار است. یک چاپگر لیزری صنعتی از پرتو لیزر با توان بالا بهعنوان ابزاری برای تغییر فیزیکی سطح ماده استفاده میکند و یک علامت دائمی ایجاد میکند. این فرآیند نیازی به مواد مصرفی مانند جوهر یا تونر ندارد که این امر یک مزیت عملیاتی مهم محسوب میشود. این فناوری مبتنی بر تعامل بین نور لیزر و ماده است که میتواند منجر به حکاکی (برداشت ماده)، آنیلینگ (تغییر رنگ در فلزات)، کفکردن (در پلاستیکها) یا کربونیزاسیون (در مواد آلی) شود. این سیستمها برای دوام و دقت طراحی شدهاند و قادر به علامتگذاری روی فلزات، پلاستیکها، سرامیکها، شیشه و سایر مواد هستند. این سیستمها توسط نرمافزارهای پیچیده کنترل میشوند که امکان ایجاد اعداد سریالی، کدهای تاریخ و لوگوهای پیچیده با دقت بالا را فراهم میکنند. برای شرکتی که نیاز به علامتگذاری محصولات خود دارد — برای مثال، یک تولیدکننده نوارهای شکست حرارتی که نیاز دارد شماره دستهها را مستقیماً روی پلیمر حک کند — چاپگر لیزری صنعتی راهحلی دائمی، مقرونبهصرفه و تمیز فراهم میکند که اطمینان حاکمیت اطلاعات ضروری در طول حملونقل، نصب و عمر عملیاتی محصول را فراهم میسازد و بنابراین به اقدامات مهم ردیابی و کنترل کیفیت کمک میکند.