Οι θερμικές ταινίες κόλλας αποτελούν μια εξειδικευμένη κατηγορία λύσεων βασισμένων σε κόλλες για θερμική διαχείριση, όπου μια υψηλής απόδοσης, θερμικά ανθεκτική κόλλα εφαρμόζεται σε ένα φέρον υπόστρωμα για να δημιουργήσει μια σύνδεση που παρέχει επίσης θερμική μόνωση. Σε αντίθεση με τα μηχανικά θερμικά διακοπτόμενα συστήματα, αυτές οι ταινίες επικεντρώνονται σε εφαρμογές που απαιτούν μια άρρηκτη, κολλημένη διεπαφή για τη μείωση της μεταφοράς θερμότητας σε αρθρώσεις και σχισμές σε ηλεκτρονικά, αυτοκινητοβιομηχανικές συναρμολογήσεις και ορισμένα δομικά στοιχεία. Το κλειδί της λειτουργικότητάς τους βρίσκεται στη χημεία της κόλλας, η οποία συχνά βασίζεται σε συστήματα πυριτίου, ακρυλικού ή εποξειδίου, οι οποίες είναι εμπλουτισμένες με θερμικά μονωτικά γεμίστικα όπως κεραμικές μικροσφαίρες, φυσαλίδες γυαλιού ή οξείδια μετάλλων, ώστε να επιτευχθεί χαμηλή θερμική αγωγιμότητα, συνήθως στην περιοχή 0,1 έως 0,5 W/m·K. Το φέρον υλικό, το οποίο μπορεί να είναι πλαστική μεμβράνη, ύφασμα γυαλιού ή μη υφασμένο υλικό, παρέχει διαστατική σταθερότητα και αντοχή στη χειριστική. Αυτές οι ταινίες πρέπει να διατηρούν τις κολλητικές τους ιδιότητες και τη διαστατική τους ακεραιότητα σε ένα ευρύ εύρος λειτουργικών θερμοκρασιών, συχνά από -40°C έως πάνω από 150°C, χωρίς να υποβαθμίζονται, να εκκρίνουν αέρια ή να χάνουν την κόλληση. Σχεδιάζονται για συγκεκριμένες επιφανειακές ενέργειες για να εξασφαλίσουν κατάλληλη διείσδυση και σύνδεση με διάφορα υποστρώματα όπως μέταλλα, πλαστικά και σύνθετα υλικά. Εκτός από τη θερμική μόνωση, μπορεί να παρέχουν και άλλες λειτουργίες όπως απόσβεση ταλαντώσεων, ηλεκτρική απομόνωση ή περιβαλλοντική σφράγιση έναντι υγρασίας και αερίων. Τα κριτήρια επιλογής περιλαμβάνουν την αντοχή σε αποκόλληση, την αντοχή σε διάτμηση, τη θερμική αντίσταση και τη συμμόρφωση με βιομηχανικά πρότυπα για φλεγοπιρότητα (π.χ. UL 94) και εκκράτηση αερίων (π.χ. NASA low outgassing). Η χρήση τους απλοποιεί τις διαδικασίες συναρμολόγησης, καθώς εξαλείφει την ανάγκη για μηχανικά στοιχεία σύσφιξης σε ευαίσθητες εφαρμογές, καθιστώντας τις ζωτικής σημασίας συστατικά στο σχεδιασμό συμπαγών, αποδοτικών και αξιόπιστων συστημάτων, όπου η θερμική γέφυρα πρέπει να ελαχιστοποιείται χωρίς να απειλείται η δομική ακεραιότητα.