Μονοκοχλιωτός Εκτροφέας για Λωρίδες Θερμικού Διακόπτη Πολυαμιδίου

Μια μηχανή με μονή κοχλία, η οποία συνήθως αναφέρεται σε εκτρούσα με μονή κοχλία, είναι ο πιο διαδεδομένος τύπος εκτρουσίου στη βιομηχανία πλαστικών λόγω της μηχανικής της απλότητας, ανθεκτικότητας και οικονομικής αποδοτικότητας. Τα βασικά της συστατικά είναι μια μονή περιστρεφόμενη κοχλία, η οποία βρίσκεται μέσα σε ένα ακίνητο, θερμαινόμενο κέλυφος. Η κοχλία έχει γεωμετρικό σχεδιασμό με τρεις διακριτές ζώνες: τη ζώνη τροφοδοσίας, η οποία μεταφέρει τα στερεά κόκκους από την κάνα· τη ζώνη συμπίεσης ή μεταβατική ζώνη, όπου το βάθος της ελικοειδούς αύλακας μειώνεται ώστε να συμπιέζει, να τήξει και να ομογενοποιήσει το πλαστικό μέσω συνδυασμού θερμότητας από το κέλυφος και διάχυσης μηχανικής ενέργειας διάτμησης· και τη ζώνη μέτρησης, η οποία έχει μικρό και σταθερό βάθος για να δημιουργήσει την απαιτούμενη πίεση ώστε να αντλείται η τήγμα μέσω του διανομέα με σταθερό ρυθμό. Αν και λιγότερο αποτελεσματική στην ανάμειξη σε σύγκριση με τις εναλλακτικές εκτρουσίου με διπλή κοχλία, οι εκτρουσίες με μονή κοχλία είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές για ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών όπου δεν απαιτείται έντονη ανάμειξη, όπως η εκτρούσια προφίλ, σωλήνων, ελασμάτων και φυσητών υμενίων. Η απόδοσή τους μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά με την προσθήκη στοιχείων ανάμειξης στην κοχλία, όπως μίξερ τύπου Maddock ή μίξερ με καρφιά. Ο σχεδιασμός της κοχλίας είναι εξαιρετικά εξειδικευμένος ανάλογα με το πολυμερές που επεξεργάζεται· για παράδειγμα, μια κοχλία για κρυσταλλικό PA66 θα έχει μεγαλύτερη ζώνη συμπίεσης και διαφορετικά βάθη ελικοειδούς από μια κοχλία για άμορφο ABS. Η εκτρουσία με μονή κοχλία παραμένει ο «μουλάρος» του κόσμου της επεξεργασίας πλαστικών, εκτιμώμενη για την αξιοπιστία της και τη δυνατότητά της να παρέχει σταθερή, συνεχή ροή τήγματος για τη διαμόρφωση πλήθους απαραίτητων προϊόντων.