Η σχεδίαση καλουπιών από πυριτικό επικεντρώνεται στη δημιουργία ανθεκτικών, εύκαμπτων καλουπιών που χρησιμοποιούνται κυρίως για την απότυπωση ελαστομερών όπως το καουτσούκ, το πολυουρεθάνιο ή άλλα, σε εφαρμογές που κυμαίνονται από ιατρικές συσκευές μέχρι καταναλωτικά προϊόντα. Αυτή η διαδικασία αξιοποιεί την υψηλή θερμική σταθερότητα, τη χημική ανθεκτικότητα και τις ιδιότητες χαμηλής συρρίκνωσης του πυριτικού, οι οποίες είναι απαραίτητες για την παραγωγή ακριβών και υψηλής ποιότητας εξαρτημάτων. Βασικά στοιχεία σχεδίασης περιλαμβάνουν την επιλογή του κατάλληλου βαθμού πυριτικού (π.χ. πυριτικό με ενεργοποίηση πλατίνας ή κασσιτέρου) με βάση παράγοντες όπως ο χρόνος σκλήρυνσης, η ευκαμψία και η συμβατότητα με τα υλικά απότυπωσης. Η γεωμετρία του καλουπιού πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις υποχωρήσεις και τις πολύπλοκες μορφές, συχνά με την ενσωμάτωση γωνιών απόσπασης και αεραγωγών για να διευκολύνεται η διαφυγή του αέρα και να αποφεύγονται ελαττώματα όπως φυσαλίδες. Η χρήση τρισδιάστατης εκτύπωσης ή CNC κατεργασίας για τα αρχικά πρότυπα επιτρέπει γρήγορη πρωτοτυποποίηση και ακρίβεια στις κοιλότητες του καλουπιού. Σε εφαρμογές έγχυσης, τα καλούπια από πυριτικό απαιτούν ισχυρές υποστηρικτικές κατασκευές και συστήματα ροής, όπως διαφραγματικές εισόδους, για να εξασφαλίζεται ομοιόμορφη ροή του υλικού και να ελαχιστοποιείται η διαταραχή. Τα συστήματα ψύξης δεν είναι τόσο κρίσιμα όσο στην απότυπωση θερμοπλαστικών, αλλά παραμένουν σημαντικά για τον έλεγχο των ρυθμών σκλήρυνσης και των χρόνων κύκλου. Οι σχεδιαστές πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουν τις τεχνικές απόσπασης, χρησιμοποιώντας αποξενωτικά μέσα ή διαιρούμενα καλούπια για να αποφεύγεται ζημιά, και να λαμβάνουν υπόψη περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η υγρασία, οι οποίοι επηρεάζουν την απόδοση του πυριτικού. Γενικά, η σχεδίαση καλουπιών από πυριτικό απαιτεί ισορροπία μεταξύ επιστήμης υλικών, μηχανικής και βελτιστοποίησης διεργασιών για την επίτευξη επαναληψιμότητας και οικονομικής αποδοτικότητας σε διάφορους βιομηχανικούς τομείς.