Η σχεδίαση καλουπιών είναι μια κρίσιμη τεχνική ειδίκευση στη διαδικασία έγχυσης, ιδιαίτερα για υψηλής απόδοσης θερμοπλαστικά όπως το πολυαμίδιο 66 (PA66) και οι παραλλαγές του ενισχυμένες με γυαλί. Περιλαμβάνει το συστηματικό σχεδιασμό της γεωμετρίας του καλουπιού, των συστημάτων ψύξης, των συστημάτων εισαγωγής, αερίωσης και εξαγωγής, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ποιότητα του εξαρτήματος, η αποδοτικότητα παραγωγής και η διάρκεια ζωής του καλουπιού. Για υλικά όπως το PA66 με 25% ίνες γυαλιού (GF25), οι σχεδιαστές πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την αποτριπτική φύση των ινών, κάτι που απαιτεί τη χρήση ανθεκτικών στη φθορά υλικών όπως σκληρυμένα χάλυβα (π.χ. H13) ή επιφανειακές επεξεργασίες για την ελαχιστοποίηση της διάβρωσης. Η σχεδίαση της εισόδου — αν είναι σημειακή, υποβρύχια ή με θερμό κανάλι — επηρεάζει τον προσανατολισμό των ινών και τις γραμμές συγκόλλησης, επηρεάζοντας έτσι μηχανικές ιδιότητες όπως η εφελκυστική αντοχή και η αντοχή σε κρούση. Τα κανάλια ψύξης πρέπει να βελτιστοποιούνται για τη διαχείριση της θερμικής αγωγιμότητας και την αποφυγή παραμορφώσεων, αφού το PA66 GF25 έχει σημείο τήξης περίπου 260°C και συνιστώμενες θερμοκρασίες καλουπιού 80–120°C. Η συμπεριφορά συρρίκνωσης, συνήθως 0,2–0,5% κατά τη ροή και 0,5–0,8% εγκάρσια στη ροή λόγω της ενίσχυσης με ίνες, απαιτεί ακριβείς διαστασιακές ανοχές. Τα συστήματα εξαγωγής πρέπει να αποφεύγουν τη ζημιά του εξαρτήματος, χρησιμοποιώντας πλάκες εξαγωγής ή πεπιεσμένο αέρα για πολύπλοκες γεωμετρίες. Η αερίωση είναι απαραίτητη για την εξάλειψη εγκλωβισμένου αέρα και καύσεων, χρησιμοποιώντας συχνά μικρο-βαλβίδες ή πορώδεις ενσωματώσεις. Εξελιγμένα εργαλεία προσομοίωσης βοηθούν στην πρόβλεψη της ροής, της ψύξης και της δομικής ακεραιότητας, μειώνοντας τους κύκλους δοκιμών. Σε βιομηχανίες όπως η αυτοκινητοβιομηχανία και η αεροδιαστημική, η σχεδίαση καλουπιών πρέπει να συμφωνεί με τις ανάγκες υψηλού όγκου παραγωγής και τα ρυθμιστικά πρότυπα, επισημαίνοντας τη συνεργασία μεταξύ επιστημόνων υλικών και μηχανικών για να αντιμετωπιστούν προκλήσεις όπως η ανισότροπη συμπεριφορά και η θερμική σταθερότητα. Τελικά, μια ολιστική προσέγγιση που ενσωματώνει τις ιδιότητες των υλικών, τις παραμέτρους επεξεργασίας και τις απαιτήσεις της τελικής χρήσης είναι απαραίτητη για την επίτευξη συνεπούς απόδοσης και οικονομικής αποδοτικότητας στα εξαρτήματα που παράγονται με έγχυση.