การป้องกันการถ่ายเทความร้อนแบบสะพานความร้อน (thermal bridging) คือการใช้กลยุทธ์การออกแบบและการก่อสร้างแบบองค์รวม โดยมีเป้าหมายเพื่อกำจัดหรือลดเส้นทางที่มีการไหลของความร้อนสูงผ่านเปลือกอาคารให้น้อยลงอย่างมีนัยสำคัญ การเกิดสะพานความร้อนจะเกิดขึ้นเมื่อวัสดุที่นำความร้อนได้ดี เช่น อลูมิเนียม เหล็ก หรือคอนกรีต เจาะทะลุหรือเลี่ยงชั้นฉนวนกันความร้อน ส่งผลให้เกิดจุดที่สูญเสียพลังงานและพื้นผิวที่เย็นลงในบริเวณเฉพาะ การป้องกันสะพานความร้อนเหล่านี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการบรรลุประสิทธิภาพการใช้พลังงาน ความสะดวกสบายของผู้ใช้อาคาร และความทนทานแข็งแรงของโครงสร้างอาคาร กลยุทธ์หลักๆ ได้แก่ การใช้กรอบหน้าต่างและประตูที่ออกแบบให้ตัดการถ่ายเทความร้อน (thermally broken) โดยใช้แถบโพลิเมอร์มาแทรกกลางกรอบโลหะ การติดตั้งชั้นตัดความร้อนสำหรับโครงสร้าง (structural thermal breaks) ที่ระเบียง กำแพงกันตก และจุดเชื่อมต่อโครงสร้างอื่นๆ ที่ยื่นผ่านชั้นฉนวน การประกันว่าฉนวนกันความร้อนต่อเนื่อง (ci) ไม่มีช่องว่างหรือถูกกดทับ และการรายละเอียดอย่างรอบคอบในจุดต่อต่างๆ เช่น การต่อระหว่างผนังกับพื้น หรือผนังกับหลังคา เพื่อรักษากำแพงฉนวนกันความร้อนไว้ เครื่องมือจำลองขั้นสูง เช่น ซอฟต์แวร์จำลองความร้อน ถูกนำมาใช้เพื่อระบุและวิเคราะห์จุดที่อาจเกิดสะพานความร้อนในช่วงการออกแบบ โดยการป้องกันการเกิดสะพานความร้อนอย่างเป็นระบบ อาคารสามารถทำให้ค่า U-value ต่ำลงอย่างมีนัยสำคัญ ลดความเสี่ยงของการควบแน่น ลดความต้องการพลังงานในการทำความร้อนและทำความเย็น และสร้างสภาพแวดล้อมภายในที่สะดวกสบาย สุขภาพดี และยั่งยืนมากขึ้น ซึ่งในท้ายที่สุดจะนำไปสู่ต้นทุนการดำเนินงานที่ต่ำลงและปริมาณการปล่อยคาร์บอนที่ลดน้อยลง