Një sistem ndërprerëse termike është një përbërje e inxhinierizuar që dizajnohet për të parandaluar kalimin e energjisë termike midis materialeve të përçueshëm, kryesisht në mbështjellësat e ndërtesave dhe aplikimet industriale. Këto sisteme janë themelore për dizajnin modern të efikasitetit energjetik, duke adresuar çështjen kritike të lidhjes termike, ku nxehtësia rrjedh lehtësisht përmes komponentëve më të përçueshëm si strukturat nga alumin ose çelik, gjë që çon në humbje të konsiderueshme energjie, formim kondensate, probleme komoditeti brenda ambienteve dhe mundësi rritjeje të mildiut. Bërthama e një sistemi të tillë është vetë pengesa termike, e cila shpesh është një shufër polimerike me performancë të lartë si PA66 GF25 ose PA66 GF30, e cila vendoset mekanikisht dhe nganjëherë ngjitset brenda një profili metalik. Kjo krijon një vijë të vazhdueshme izolimi me përçueshmëri termike të ulët, duke reduktuar thellësisht vlerën e përgjithshme U dhe vlerën Psi të përbërjes. Dizajni integron konsiderata për integritetin strukturor, pasi sistemi duhet të rezistojë ngarkesave nga erëra, lëvizjeve të ndërtesës dhe, në rastin e ndërprerëseve strukturore termike, forcave të konsiderueshme prerëse dhe shtypjeje. Performanca verifikohet përmes testime standarde, përfshirë simulime termike dhe teste fizike sipas standardeve si EN 14024, e cila klasifikon performancën. Përtej kursimit të energjisë, këto sisteme përmisojnë komoditetin e banuesve duke ruajtur temperatura më të ngrohta të sipërfaqeve brenda në dimër dhe më të ftohta në verë. Ato janë të domosdoshme për arritjen e kodeve të ashpra të ndërtimit dhe certifikimeve të qëndrueshmërisë si Passive House, LEED dhe BREEAM. Zbatimi i tyre shtrihet përtej dritareve dhe derëve për t'i përfshirë edhe lidhjet e ballkoneve, parapetet dhe fasadat me tendina, duke i bërë ato një zgjidhje të plotë për përmirësimin e mbështjellësit termik të një ndërtese, zvogëlimin e gjurmës së karbonit dhe sigurimin e qëndrueshmërisë afatgjatë dhe mirëqenies së banuesve.