Shufër dhe Kalamare të Ndarjes Termike: Zgjidhje Ekstrudimi PA66 GF25

Një prerje termike është një parim themelor në fizikën e ndërtesave dhe një komponent i inxhinierizuar që dizajnohet për të ndërprerë rrugën e kalimit të nxehtësisë përmes një materiali me përcjellshmëri termike të lartë. Në ndërtim, ajo trajton specifikisht problemin e lidhjes termike, ku elementë si kornizat prej aluminiumi ose çeliku, pllakat prej betoni, apo mbështetësit strukturorë krijojnë një shkurtore për kalimin e nxehtësisë duke anashkaluar shtresën e izolimit, gjë që çon në humbje të konsiderueshme energjie, formim kondensate, rritje larde, dhe pakënaqësi të banorëve. Prerja termike vetë është një segment materiali me përcjellshmëri termike të ulët i cili vendoset midis dy pjesëve të përcjellshme. Në kontekstin e dritareve nga aluminimum, kjo është zakonisht një shufër e fortë nga poliamid i forcuari me fibra të xhamit (PA66 GF25/30) e cila fiksohet mekanikisht dhe nganjëherë ngjitset në profilin e aluminiumit, duke ndarë seksionet e brendshme dhe të jashtme. Efikasiteti i një prerje termike matet me rezistencën e saj termike dhe ndikimin mbi vlerën totale U dhe transmetimin linear termik (vlera Psi) të montazhit. Megjithatë, një prerje termike funksionale duhet gjithashtu të ketë forcë mekanike të mjaftueshme për të transmetuar ngarkesat strukturore (si presioni i erës dhe forcat e funksionimit) midis pjesëve të ndara, të rezistojë rrjedhjes nën ngarkesë konstante, dhe të ruajë vetitë e saj përgjatë një gamë të gjerë temperature dhe gjatë gjithë jetës së ndërtesës. Zbatimi i prerjeve termike nuk është më një përmirësim opsional, por një karakteristikë e detyrueshme në dizajnimin e ndërtesave efikase nga pikëpamja e energjisë, e kërkuar nga kodet ndërtimore në tërë botën dhe e domosdoshme për arritjen e certifikimeve të ndërtesave të gjelbra. Ajo përfaqëson një sintezë kritike të shkencës së materialeve dhe inxhinierisë arkitekturore për të përmirësuar performancën, qëndrueshmërinë dhe qëndrueshmërinë e ndërtesave.