Extrusor cochlearis est machina fundamentalis in elaboratione polymerorum, quae uno vel pluribus cochleis rotantibus in tubo stationario utitur ad materiales viscosos plasmare, homogenizare et per formam effigiatam exprimere, ut producta continua creentur. Principium fundamentale continet injectionem polymeri solidi (saepius in forma granulorum vel pulvis) in tubum, ubi a rotatione cochleae porro fertur. Dum materia progreditur, intensa vi scindente ex motu cochleae et calore conductivo e calefactoribus tubi externe regulatis subiicitur, ita ut liquefiat. Polymere fusum deinde comprimitur, homogenizatur et pressione alta per formam propellitur, quae figuram sectionis transversae finalem imponit, sive sit tubus, profilum, lamina, vel filamentum. Componentes principales includunt cochleam (cor machinae), tubum (cylindrum resistentem pressioni), systema motuum validum et reductorem ad cochleam movendam, systema calefactionis/refrigerationis accurate regulatum pro tubo, et hopper pro mittere materiam. Extrusores cochleares characterizantur diametro cochleae, quae capacitatem producti determinat, et ratione longitudinis ad diametrum (L/D), quae efficienciam miscendi et tempus residentiae afficit. Hi sunt vectes industriae plasticorum, quae amplitudinem magnam processuum fabricandorum permittunt, inter quos extrusio pellicularum, tuborum et profili; tectio filorum et catenarum; et productio laminarum et filamentorum. Eorum versatilitas etiam in alias industrias extenditur, sicut in elaboratione alimentorum pro pasta et cerealis, et in pharmaceuticis pro systematibus distributionis medicamentorum. Technologia haec evolvitur cum progressibus in designe cochleae, systematibus regulandi pro stabilitate processus meliorata, et integratione principiorum manufacturandi intelligentis pro maintenancee praedictiva et efficientia productiva optima.