Institūtor cochleāris est fundamentālis machinae indūstriālis pars, quae cochleās ōrdinātās ex māteriīs continuis flexibilibus effingit. Prīncipālis eius functiō est īnput lineāre—ut prōfīlum plāsticum extrūsum, fīlum, tubum aut vērum—neatē in cochleām circa bobīnam, carūciam aut nūcleum convolvendum. Simplicia cōnstituēntia institūtrōnis cochleāris includunt: corpus, mandrilum rotātum bobīnam tenentem, motorem trahentem et ductōrem (ut mechanismum trāversantem) ad māteriam per latitūdinem bobīnae aequāliter dīstribuendam. Prīncipium operātiōnis circum dūo variābilis crūciāles vertitur: tensiōnem convolvendī et schemata stratificandī. Tensiō per vāria fōrma tractātur, ab ōrīs frictiōnālibus simplicibus usque ad clavās electromagneticās aut servōsystemāta clausa lūpī, quae necesse sunt ne māteria distendātur aut dēfōrmetur. Schema stratificandī, per ductōrem trāversantem effectum, esse potest fortuitum (cochleām paululum inaequalem sed celeriter factam generāns) vel praecīsum (cochleām perfectē alignātam, stābilem, automāticō discōnficiendō idōneam creāns). Institūtrōnēs cochleārum versātilēs sunt et in multīs configurātiōnibus reperiuntur, ut verticālēs, horizontālēs, ūnispindulārēs aut plurispindulārēs. In contextū extrūsiōnis prōfīlum plāsticōrum, institūtor cochleāris rōbustus necessarius est ad tractandum prōducta ut sigilla EPDM, ornāmenta PVC, aut strīpēs flexibīlēs barrierae thermicae, ita ut sine angulīs, torsionibus aut compressiōnibus, quae crūcem functionālem mūtāre possent, convolvantur. Cōchleām strictam et ūniformem efficiēns, institūtor intēgritātem prōductī tuebitur, ūsum ūniversum et trānslātiōnem efficācem faciet, et processūs secundāriōs līberōs permittet, itaque instrumentum indispēnsābile fit in cursū manufactūrārīō pro quōcumque cōnfectōrī longōrum et flexibilium mercium.