3D ձևավորման նախագիծը ներկայացնում է գործիքաշրջանակի մշակման հիմնարար փոփոխություն, օգտագործելով առաջադեմ համակարգչային նախագծման (CAD) և ինժեներական (CAE) ծրագրեր՝ ստեղծելով բարձր ճշգրտությամբ և օպտիմալացված ձևավորման համակարգեր: Այս թվային մոտեցումը թույլ է տալիս նախագծողներին կառուցել ձևավորման ամբողջ հավաքակազմի մանրամասն վիրտուալ նմուշներ՝ ներառյալ բարդ միջուկներ և խոռոչների երկրաչափություն, բարդ սառեցման ալիքների դասավորություն, դուրս մղման համակարգեր և սահող մեխանիզմներ խոռոչների համար: Գործընթացը սկսվում է մասի նախագծի համապարփակ վերլուծությունից՝ նախատեսելով հնարավոր արտադրության մեջ առաջացող դժվարություններ, ինչպիսիք են հաստ հատվածները, որոնք կարող են առաջացնել խոռոչներ, սուր անկյունները, որոնք ստեղծում են լարվածության կենտրոններ, կամ անբավարար թեքության անկյունները, որոնք դժվարացնում են մասի դուրս մղումը: Բարդ սիմուլյացիոն ծրագրերի միջոցով ինժեներները կարող են կատարել ձևավորման հոսքի վերլուծություն՝ կանխատեսելով, թե ինչպես կլցվի խոռոչը կարմիր պլաստիկով, նախատեսելով հնարավոր կարերի գծեր, օդի թակարդներ և անհավասար լցման տիրույթներ: Ջերմային վերլուծությունը երաշխավորում է օպտիմալ սառեցման ալիքների տեղադրում՝ պահպանելով համազանգված ջերմաստիճանի բաշխումը, ինչը կարևոր է ցիկլի տևողությունը կրճատելու և կորուստը կանխելու համար: 3D տպելու տեխնոլոգիաների ինտեգրումը թույլ է տալիս ձևավորման մասերի արագ նմուշայնացում՝ հնարավորություն տալով ֆիզիկական ստուգման ենթարկել բարդ մեխանիզմները՝ առանց թանկարժեք մեքենայական մշակման գործողությունների: Ժամանակակից 3D ձևավորման նախագծումը նաև ներառում է արտադրողականության համար հաշվի առնելիքներ, որտեղ նախագծողները ընտրում են ձևավորման նյութեր՝ հիմնվելով արտադրության պահանջների վրա՝ կա՛մ կարճ շրջանակների նմուշների համար օգտագործելով ալյումին, կա՛մ բարձր ծավալով արտադրության համար՝ օգտագործելով պողպատ: Համատեղակցման գործիքները հեշտացնում են նախագծողների, ինժեներների և արտադրողների միջև հարթ հաղորդակցությունը գլոբալ թիմերում՝ ապահովելով նախագծի նպատակի պահպանումը ամբողջ արտադրական գործընթացի ընթացքում: Արդյունքում ստացվում է ֆիզիկական ձևավորման համապարփակ թվային կրկնօրինակ, որը կարող է իտերացիոն ճանապարհով օպտիմալացվել՝ զգալիորեն կրճատելով մշակման ժամանակն ու ծախսերը՝ միաժամանակ բարելավելով վերջնական մասի որակն ու արտադրողականությունը: