راهحلهای جلوگیری از پل حرارتی شامل طیفی از راهبردهای طراحی، تکنیکهای ساخت و مواد تخصصی هستند که هدفشان حذف یا کاهش اثرات منفی پلهای حرارتی در پوسته ساختمان است. هدف کلی ایجاد یک سد حرارتی پیوسته با حداقل قطعی است. یکی از مهمترین راهحلها استفاده از نماهای شکسته حرارتی برای پنجرهها، دربها و دیوارهای پردهای است. این کار با قراردادن یک نوار پلیمری با مقاومت بالا و هدایت پایین (مثلاً PA66 GF30) درون قاب آلومینیومی یا فولادی بهمنظور جدا کردن بخش داخلی و خارجی فلز انجام میشود. برای اتصالات سازهای مانند دالهای بالکن یا تیرهای کنسولی، از مواد شکست حرارتی سازهای استفاده میشود. این مواد، صفحات محکم و مقاوم در برابر فشار هستند که اغلب از پلیمر تقویتشده با الیاف شیشه یا مواد کامپوزیت متراکم ساخته میشوند و در نقطه اتصال نصب میشوند تا عنصر هادی را ایزوله کنند. راهحل بنیادی دیگر اصل عایقبندی پیوسته (ci) است که در آن لایه عایق بهصورت خارجی و بدون شکاف در تمام نمای ساختمان نصب میشود و عناصر سازهای مانند چارچوبها و اعضای بتنی را که در غیر این صورت پل ایجاد میکنند، پوشش میدهد. جزئیات دقیق معماری نیز یکی از راهحلهاست؛ برای مثال استفاده از فاصلهگذارها و اتصالات غیرهادی برای نصب روکش و طراحی اتصالات بین دیوارها، سقفها و کفها بهگونهای که خط عایقبندی حفظ شود. از نرمافزارهای پیشرفته مدلسازی مانند برنامههای تحلیل حرارتی بهعنوان راهحلی پیشبینانه برای شناسایی و رفع پلهای حرارتی بالقوه در مرحله طراحی استفاده میشود. اجرای این راهحلها تنها یک تمرین فنی نیست، بلکه یک ضرورت اساسی برای دستیابی به سطوح بالای بازده انرژی، اطمینان از راحتی و سلامت ساکنان و ساخت ساختمانهای بادوام و طول عمر بالا است که به استانداردهای عملکردی مدرن پاسخ میدهند.