Ο όρος «μηχάνημα λέιζερ» σε βιομηχανικό πλαίσιο αναφέρεται σχεδόν παντού σε συστήματα που χρησιμοποιούν τεχνολογία λέιζερ για σήμανση, χάραξη ή κωδικοποίηση, και δεν πρέπει να συγχέεται με τους εκτυπωτές λέιζερ γραφείου που χρησιμοποιούν τόνερ. Πρόκειται για ανθεκτικά, ακριβώς μηχανουργικά συστήματα σχεδιασμένα για μόνιμη αναγνώριση προϊόντων στη βιομηχανική παραγωγή. Η βασική αρχή περιλαμβάνει τη χρήση δέσμης λέιζερ για την αλλοίωση ή αφαίρεση ενός μικροσκοπικού στρώματος υλικού, δημιουργώντας έτσι μια μόνιμη, υψηλής αντίθεσης σήμανση. Η τεχνολογία μέσα στο μηχάνημα μπορεί να βασίζεται σε λέιζερ ινών, CO2 ή UV, καθένα από τα οποία είναι κατάλληλο για διαφορετικά υλικά. Τα λέιζερ ινών ξεχωρίζουν σε μέταλλα και πολλά πλαστικά, τα λέιζερ CO2 είναι ιδανικά για οργανικά υλικά όπως ξύλο, γυαλί και συσκευασίες βασισμένες σε χαρτί, ενώ τα λέιζερ UV χρησιμοποιούνται για υλικά ευαίσθητα στη θερμότητα, όπως ορισμένα πλαστικά και ημιαγωγοί, όπου απαιτείται μια «ψυχρή» σήμανση. Αυτά τα μηχανήματα εκτιμώνται για την ευελιξία, την ταχύτητα και τη μόνιμη φύση της σήμανσης. Εξαλείφουν την ανάγκη για καταναλώσιμα όπως μελάνια, ετικέτες ή σφραγίδες, μειώνοντας έτσι το κόστος λειτουργίας μακροπρόθεσμα και τα περιβαλλοντικά απόβλητα. Σε ένα περιβάλλον παραγωγής, ένα μηχάνημα λέιζερ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη σήμανση σειριακών αριθμών σε ηλεκτρονικά εξαρτήματα, ημερομηνιών λήξης σε φαρμακευτικές συσκευασίες ή λογότυπων σε προωθητικά αντικείμενα. Για έναν παραγωγό αρχιτεκτονικών συστημάτων αλουμινίου, ένα τέτοιο μηχάνημα θα ήταν απαραίτητο για την εκτύπωση μοναδικών κωδικών αναγνώρισης απευθείας σε κάθε προφίλ, εξασφαλίζοντας πλήρη εντοπισιμότητα από το εργοστάσιο παραγωγής μέχρι το συγκεκριμένο κτιριακό έργο, ενισχύοντας έτσι τη διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας και τη διασφάλιση ποιότητας.